Skriðdýrabannið verður ekki afnumið án nokkura
takmarkanna. Vissar tegundir verða áfram bannaðar (svo sem
dýr í útrýmingarhættu).
Hér kemur listi yfir hugmyndir sem gætu verið sniðugar til
að tryggja heilsu almennings og dýranna sem flutt verða
inn:
-Kaupa þarf sérstakt leyfi til þess að eiga skriðdýr.
-Til þess að fá leyfið þarf að þreyta og standast stutt
próf1 um umönnun tegundarinnar.
-Umsækjendur þurfa að hafa náð 18 ára aldri, en undanþágur
eru fáanlegar gegn samþykki foreldra eða forráðamanna).
-Til að fá leyfið þarf umsækjandi að skrifa undir
yfirlýsingu þess efnis að dýrið, og salmonella sem það gæti
borið, sé á ábyrgð eiganda.
-Starfsfólk dýrabúða sem selja skriðdýr verða einnig að
hafa leyfið.
-Einungis má flytja inn ræktuð dýr - Ekki dýr sem fönguð
hafa verið í náttúrunni2.
-Tilkynna þarf kaup, sölu og fráföll dýra, eins ef að ungar
klekjast.
-Gerist leyfishafi sekur um vanrækslu á dýrinu eða gáleysi
í hreinlætismálum fær viðkomandi viðvörun og gæti misst
leyfið ef ekki er úr bætt.
Ef salmonella smitast frá skriðdýri í manneskju þýðir það
að hreinlæti var ábótavant og ekki nægileg þekking til
staðar, við því má vonandi sporna með prófunum.
1Prófið er hægt að semja í samráði við
erlenda, sérhæfða skriðdýralækna. Hægt er að prenta litla
bæklinga með grunnupplýsingum um umönnun skriðdýra og
afhenda þá verðandi leyfishöfum nokkru áður en þeir taka
prófið.
2Óæskilegt er að flytja inn dýr sem veidd
hafa verið beint úr náttúrunni, bæði vegna áhrifanna sem
það hefur á stofninn og vegna þess að skriðdýr sem eru
ræktuð eru ólíklegri til þess að þjást af
sníkjudýrum.