Ég hef aldrei hugsað jafn mikið um geirvörturnar á mér eins og síðustu vikurnar. Þarna liggja þær vesælar í hárskógi, skraufþurrar og engum til gagns, allra síst nýfæddri dóttur minni, sem þó teygir sig gapandi í áttina til þeirra þegar ég er með hana í fanginu.

Til hvers úthlutaði náttúran körlum geirvörtum? Til þess eins að gera lítið úr þeim í samanburði við konur? Eru geirvörturnar kannski leifar af glæstri fortíð þegar karlar sátu mjólkandi í hellum með kornabörn á brjósti? Eða bara hönnunarslys?

Stórkostlegt framfaraskref í jafnréttismálum væri stigið ef læknavísindunum tækist að koma mjólkurframleiðslu í gang hjá körlum. Stoltir karlar með þrútnar geirvörtur framan á rosa júllum færu um bæinn og auðvitað kæmi keppnisskapið upp í þeim. Karlar hættu að keppa í bílategundum og færu að keppa í brjóstastærðum – ,,Hann Gúndi í Glaumi er sko með ekkert smá bobbinga enda nýkominn úr stækkun, en greyið hann Siggi er ennþá með ræfilslegu tepokana og heldur áfram að tapa og tapa á bréfunum sínum.” Karla-brjóstahaldarar fengjust auðvitað með merkjum fótboltafélaga, hljómsveitalógóum og öðru því sem körlum finnst merkilegt. Stebbi Arsenal væri alltaf í Arsenal haldara og Kiddi rokk í Metallica topp.

Að gera karla kvenlegri er mun vænlegri – svo ekki séð talað um skemmtilegri – leið til jafnréttis en sú þunglynda leið sem nú er sett fram sem sú eina rétta: að best í heimi sé að sem flestar konur verði í fararbroddi í stjórnmálum og svokallaðir æðstu stjórnendur í fyrirtækjum. Ekki þessi leiðindi! Hvaða ofsatrú er þetta eiginlega á andlausu framapotinu? Hvaða jafnrétti heldur fólk að náist með því að greindar og skemmtilegar konur breytist umvörpum í vindþurrkuðustu fiskhausa tilverunnar? Betra væri auðvitað að fara alveg öfuga leið og koma rennandi mjólk í karlajúgur. Fyrst hægt er að fljúga fólki til tunglsins hlýtur það nú að vera hægt.

Með tútturnar virkar myndu innstu leyndardómar lífsins loksins ljúkast upp fyrir körlum. Þeir yrðu alvöru þátttakendur í hringrás lífsins – ekki bara sæðisprautandi fylgihlutur – og myndu róast með korrandi ungabörn föst á geirvörtunum. Í beinu framhaldi legðist hraðakstur og ofbeldi af og með þessa sameiginlegu reynslu fyndist öllum sjálfsagt og eðlilegt að laun í ummönunarstörfum yrðu þau sömu og í fjármálageiranum.