30.10.09
Ég var búinn að lofa krökkunum að kveðja
McDonalds og við gerðum það kl. 18 í gær.
Það var geðsturluð röð bæði inni og
úti en undarlega snögg þjónusta engu að síður.
Ég fékk mér ekki neitt, nartaði bara í
nokkrar franskar úr barnaboxunum. Ég er pollrólegur
yfir þessu. Yrði kannski æstari ef KFC væri að
hætta með sinn fitulekandi gæðamat. Svo hlakkar mig
miklu meira til að fara á Ömmu Habbý sem nú
er flutt til Ísafjarðar frá Súðavík
en að heimsækja McDonalds í útlöndum. Maður
fer samt út af krökkunum, þeim finnst gaman að fá
dótið.
---
(12/50)
Booker T. & the M.G's - Time is tight
Ýkt kúl instrúmentall af því bara.
Bandið
var húsband hjá Stax útgáfunni og lék
inn á mörg hundruð smelli. Gerðu líka haug af
eigin efni. Hér er mynd af þeim með konu með þokukennd
brjóst.
29.10.09
Ég er með plan: Læra til prests. Fá brauð.
Kássast í nokkrum fermingastelpum. Fá 30 millur. Getur
ekki klikkað! Og Jesús og Guð veltast um í gröfinni
skellihlæjandi yfir þessari vitleysu.
---
Hér
geturðu tekið þátt í umræðunni umða
hvort ég sé geðveikt æðislegur með rosagóð
viðhorf eða bara ömurlegur sellátfáviti sem
er að engu gagni fyrir byltinguna. Ef ég væri almenninlegur
ætti ég að taka upp dulnafnið Polli Pott, græða
á mig dredda, byrja að skvatta og sprauta sýru á
illþýði auðvaldsins. Annars er þetta allt auðvitað
bara spurning um stemmingu.
---
(11/50)
Roger Daltrey - Mc Vicar
Townshendinn í gær og nú Rogerinn líka frá
1980. Moon nýlátinn en The Who tók allt þátt
í að spila inn sándtrakk á þessa Mc
Vicar mynd sem enginn man eftir.
28.10.09
Dreymdi að ég væri að taka viðtal við
Þorstein í Hjálmum í alla nótt. Hvað
var það eiginlega? Kannski eitthvað hint um að ég
hugsa of mikið um vinnuna?
---
Um þessar stundir býður Austur-Indíafjelagið
upp á afmælismatseðil á 4.990 kr. á mann.
Staðurinn fagnar 15 ára afmæli. Setið var við
öll borð þegar ég og ástkær eiginkona
skruppum í gær. Þetta er náttúrlega einn
af uppáhaldsveitingastöðunum manns og því
von á góðu. Ég varð fyrir smá vonbrigðum,
fannst ég ekki fá alveg nógu mikið að borða
og einn rétturinn, grænmetisréttur, var lélegur.
Í forrétt var ágætur lax. Svo komu þrír
aðalréttir, góðir kjúklinga og lambaréttur
úr Tandoori-ofni og svo þessi grænmetisréttur
sem var eins og frosið grænmeti afþýtt í
súpusósu. Vægast sagt ekkert spes. Í eftirrétt
var frábær indverskur ís. Ferðin breytir þó
ekki þeirri skoðun minni að pleisið er topp-pleis. Ekki
klikka á því að fá þér Mangó-lassí
í fordrykk.
---
Óvenjumikið af íslenskum rokkbókum kemur út
fyrir þessi jól. Þegar er mönguð ævisaga
Magnúsar Eiríkssonar, Reyndu aftur, komin út. Von
er á þremur bókum frá Senu, en reyndar ekki
fyrr en um miðjan nóvember: Söknuður, metnaðarfull
ævisaga Villa Vill eftir Jón Ólafs, Sjúddirarirei,
ævisaga Gylfa Ægissonar, eftir Sólmund Hólm og
svo litrík kaffiborðsbók, 100 bestu um bestu plötur
Íslandssögunnar e. Arnar Eggert og Jónatan Garðarsson.
Þar eru listaðar alls 200 bestu plöturnar úr viðamikilli
könnun sem var framkvæmd fyrr á árinu. Ég
á þrjár plötur á þessum lista. Samkvæmt
honum er Abbababb! besta platan sem ég hef gert, þykir númer
65, mitt á milli Gæti eins veri Þursaflokksins og Íslands
Spilverksins. Næst kemur æ með Unun númer 130 mitt
á milli Á hljómleikum með Þursunum og Ómissandi
fólks með KK og Magga Eiríks og loks Goð S.H.Draums
númer 194, mitt á milli Tonk of the Lawn með Agli S og
Illur arfur með Sykurmolunum. Það er ekkert marka þennan
lista!
---
En, semsagt nóg að lesa íslenskt. Hef annars verið
að þræla mér í gegnum One Train Later, ævisögu
Andy Summers, gítarleikara The Police. Hún er fín.
Hann er þjóðhetja í Argentínu eftir að
hann sparkaði í hausinn á einhverju fastistasvíni
sem var að tuddast á áhorfendum á Police-tónleikum
1981. Hann vældi sig reyndar undan handtöku baksviðs, en
argentínska æskan elskan hann samt fyrir að mótmæla
yfirganginum. Andy var byrjaður í blúsböndum örlí
sixtís svo þetta er yfirgripsmikið og Andy er ágætur
penni.
---
Ef þið skyndilega skyldi svengja í líbanskt
sixtís-popp er Do
You Love Me? með Bendaly Family algjörlega málið.
---
(10/50)
Pete Townshend - And I moved
Þetta er B-hliðin á sínglunni Let My Love Open
the Door, en bæði eru lögin af sólóplötu
Hú-arans frá 1980, Empty
glass. Ágætis stöff þótt menn hafi verið
búnir að tapa æskuljómanum þegar hér
var komið við sögu.
27.10.09
Ég borða stundum á KFC af skammarlegri ánægju.
Þegar fitan spýtist á diskinn er hátíð
í bæ en svo skammast maður sín eftir á.
Það er nú bara eins og með margt. Ég hef eiginlega
aldrei verið sólginn í McD en krakkarnir elska þetta
út af dótinu. Allt hjá McD var innflutt (hmm...) svo
með krónuna svona var sjálfhætt. Það
kemur Metro sem verður víst með dóti í barnaboxunum
líka. Kannski maður kaupi eitthvað dót til að
hafa á lager og laumi svo í poka frá Búllunni,
því hamborgararnir þaðan eru hágæða
stöff. Stóru M-skiltin fyrir utan McD verða tekin niður
á laugardaginn en maður kveður pleisið með stæl,
það er ekki spurning. Ég sé enga ástæðu
til að fagna lokun McD. Ekki frekar en ef Kók myndi hætt
að fást. Er það kannski næsta skref? Nei
ég segi svona...
---
(09/50)
Stephen Stills - Relaxing town
Eilítið kántrírokk frá Stefáni
Stillta af annarri sólóplötu hans frá 1971.
26.10.09
Keyrði fram hjá Sullenberger sem hlýtur að fara
að opna. Hann er hættur við að láta búðina
heita Smartkaup. Nú er komið nýtt skilti: Kostur.
---
Var að spá í að skrifa eitthvað um stjórnmálaeitthvað
eða peningaeitthvað og nasista og eitthvað svona, en nenni
því svo bara ekki. Varð strax svo þreyttur eitthvað.
Hugsaði: Æi eru þetta ekki allt ágætis kallar
sem vilja bara gera eitthvað skemmtilegt þangað til þeir
drepast? En samt. Það er svo mikil heift alltaf í þessu
liði. Heift og húmorsleysi. Náhirð og náskershirð
og hvað þetta heitir. Eins og lífið sé einhver
keppni sem hægt er að vinna. Þetta er allt svo leiðinlegt
og andlaust og glatað eitthvað. Maður fer að halda að
hrunið hafi ekki verið nógu skelfilegt til að breyta
einhverju. Gamla settið sem reifst eins og riðuveikar rollur alla
leið inn í hrunið heldur gjamminu áfram upp úr
hruninu. Ekkert hefur breyst. Enginn lærði neitt. Enginn lítur
í eigin barm. Enginn tekur til í garðinum sínum.
Allt er við það sama. Valdarúnk á Rúnklandi.
---
Ég held ég haldi því bara áfram í
átakinu Djöfull er mér eitthvað drullusama um allt
nema rassgatið á mér og mínum (þó
ég borgi glaður (eða þannig) allar skattaálögur
sem okkar heilaga ríkisstjórn hleður á mig). Það
getur samt vel verið að ég hlunkist yfir í Háskólabíó
á nýju Micahel Moore myndina.
---
Mun betra að gleyma sér við alvöru stöff,
eins og mat (er að spá í að tékka á
afmælistilboðinu á A-Indíafjelaginu) og músik.
Á Hlekkjasíðunni
er barmafullt af góðu drasli. Nýjasta viðbótin
er þessi öflugur unglingur
í Brasilíu með haugana af góðu pönki.
Þeir sem fíla Magazine ættu svo að skálma
yfir á BBC og tékka á nýlegu
giggi með bandinu í þætti fyrrum Fallarans Marcs
Rileys.
---
Caterpillarmen
- Idle Hands / Monkey See Monkey Doo
Nýjasta platan í Brak-seríunni er Adopt a monkey
með proggtröllunum í Caterpillarmen. Þeir fara ekki
í launkofa með áhrifin. Það er samt meira í
gangi en bara progg, þetta minnir t.d. á Pink Floyd á
meðan Syd Barrett var enn í bandinu. Fréttatilkyninningin
er svona: Caterpillarmen, heitasta og ferskasta hljómsveit höfuðborgarsvæðisins,
hefur sent frá sér sína fyrstu plötu, Adopt a
Monkey. Platan inniheldur sjö lög, kaflaskipt til hins ýtrasta
og hljóma þau eins og óskilgetið afkvæmi
Pink Floyd, King Crimson og Emerson, Lake & Palmer eftir útúrproggað
kókaínpartí á miðjum áttunda áratugnum.
---
(08/50)
Al Castellanos - Together 1-2-3
Netið er ekki beint blindfullt af upplýsingum um Al og cha
cha cha-ið hans. Fann þó fremur jákvæða
dóma um smáskífuna í Billboard
síðan 1956! En það má dansa við þetta.
25.10.09
Stöð 2 sýnir heimildamynd Hjálma – Hærra
ég og þú – í kvöld!!!
---
(07/50)
Flosi Ólafsson & Pops - Það er svo geggjað að
geta hneggjað
Respekt...
24.10.09
Gebbað stuð var á Slátri í Dalabúð,
Búðardal, þar sem Airwaves-æskan náði
úr sér þynnkunni í gærkvöldi. Ef
ég hefði fattað að ég var með myndavél
á símanum hefði ég getað myndað FM Belfast
að borða kjötsúpu, hljómsveitirnar Black Sheep
og Grjóthrun í geðveiki stuði og strákinn
í Agent fresco með burknahárið að borða slátur.
Hann var reyndar stoppaður af Búðardals-löggunni út
á götu fyrir að líta svona út. Góssentíð
hjá löggunni í Búðardal að geta stoppað
svona mikið af skrítnu liði. Sjálfur brunaði
ég í bæinn með mínu liði belgfullur
af ilmandi kjötsúpu og reyktum rauðmaga og með minningar
um ágætis gigg. Við Haukur og Heiða ræddum aðallega
um bíómyndir á leiðinni heim, þar sem kom
í ljós að Haukur Morðingi er með æsandi
bíómyndablogg á Snobbhænsn.
Þau vældu bæði tvö um ágæti nýju
Tarantino-myndarinnar svo ætli maður neyðist ekki til að
sjá það helvíti. Já og svo þarf maður
að skoða Michael Moore nýju, verst hvað hann er orðinn
feitur.
---
Júdas voru síðast í RLPK og ég spurði
hvaða lag væri verið að kóvera. Hjörtur B
Hjartarson kom með svarið: Everybody
loves a lover - á YOUTUBE
- Þetta er semsé gamalt Doris Day-lag. Eitthvað
rámar mig líka í barnatexta eftir Ómar Ragnarsson
og gott ef Anna Vilhjálms söng þetta ekki líka,
eða Helena? Soldið sérkennilegt lagaval hjá rokkhljómsveit,
en hefur ábyggilega gert sig á Vellinum, segir
hann. Og hérna líka í feitum fílingi læf
með The Shirelles.
---
(06/50)
Billy Myles - Honey bee
Rispaði litluplötuklúbburinn telur niður til jóla.
Nú erða hressandi doo-wop rokk og ról með Billy Myles.
Hann samdi ansi góðan bálk sönglaga sem má
forvitnast um á heimasíðu útgáfuréttarsíðunnar
sem sonur hans rekur í dag, enda lést karlinn 2005.
22.10.09
Þetta er allt lýgi! Heiminum er stjórnað af
skriðdýrum utan úr geimnum! Þetta er ein af bestu
samsæriskenningunum samkvæmt Wired. Þessu (ó)tengt:
Life magazine er með myndasjó um bestu
göbb sögunnar. Það er þó ekkert gabb
að Spútnik er mest seldi poppari í Noregi. Hann er sambland
af Hallbirni og Jóhannesi á fóðurbílnum.
Keyrði út um allt og seldi kassettur með sjálfum
sér á bensínstöðvum. Þannig varð
veldi hans til og nú er hann söluhæsti popp-Nossarinn
ever. Búinn að selja milljón+ eintök! Hann rekur
safn um sjálfan sig og þetta
er stutt heimildarmynd um það. Hver segir svo að Norðmenn
séu ekki kúl.
---
Ef þú verður í Búðardal núna
á föstudagskvöldið ferðu vitanlega á rokkhátíðina
Slátur í Dalabúð. Dagskráin er svona:
20:00 Black Sheep
20:30 Dr. Gunni
21:10 Grjóthrun
21:40 Agent Fresco
22:20 Reykjavík!
23:00 Rass
23:40 Retro Stefson
00:10 Fm Belfast
---
Árið bráðum á enda og maður þarf
að fara að huga að því hvaða plötur stóðu
upp úr á. Það er náttúrlega alltaf
einhver helvítis hellingur gefinn út og maður reynir
auðvitað að vera á tánum. Ég get alveg
tekið sýni:
Girls
- Lust for life
Sé maður á annað borð tékkandi á
því hvað sé að ske hefur verið erfitt að
komast hjá því að sjá hljómsveitarnafnið
Girls síðustu misserin og menn gapandi og gólandi yfir
fyrstu plötu bandsins, Album. Við frekari athugun er þetta
ágætis indie-popp - hljómar næstum eins og eitthvað
breskt NME86 frá 1986. En allavega, til að tryggja athygli mun
aðalmaðurinn eiga æsandi bakgrunn, eða eftirfarandi:
Girls
frontman Christopher Owens grew up in the Children of God cult. His older
brother died as a baby because the cult didn't believe in medical attention.
His dad left. He and his mother lived around the world, and the cult sometimes
forced his mother to prostitute herself. As a teenager, Owens fled and
lived as a Texas gutter-punk for a while. Then a local millionaire took
Owens under his wing, and Owens moved to San Francisco. There, he and Chet
"JR" White formed Girls, and recorded Album, their debut album, under the
influence of just about every kind of pill they could find.
Air
- Sing sang sung
Þeir ilma af hágæða rakspýra og lúkka
eins og þeir vinni í GK enda franskir og í fullum rétti.
Nýja platan með þeim heitir Love 2 og er popp. Þetta
lag er flaggskipið um þessar mundir og er að sjálfssögðu
gasalega lekkert og smart. Talandi um ilmvötn má geta þess
að netverslunin Ilmvatn segist
vera með ódýrasta stöffið.
---
(05/50)
Júdas - Mér er sama
Eins og sést og heyrist er rispaða platan í dag snar-helluð.
Engu að síður heyrist lagið í gegnum rispurnar.
Þetta er eitthvað kóverlag, ég giska á að
þetta sé eitthvað með Blood Sweat & Tears (ég
þoli alveg að vera leiðréttur).
Þetta er sýnishorn af Júdasi áður en Maggi
Kjartans gekk í Trúbrot 1970. Júdas tók svo
upp þráðinn aftur 1973. Eða eins og stendur í
Eru ekki allir í stuði?: Nokkrir strákar í Keflavík
höfðu spilað saman um tíma sem hljómsveitin
Ekkó. Þegar strákarnir breyttu nafninu í Júdas,
að áeggjan Þorsteins Eggertssonar sem fannst Ekkó
of grunnskólalegt, fór fljótlega að færast
fjör í leikinn. Nafnabreytingin átti sér stað
árið 1969 og föst mannaskipan komst á bandið.
Potturinn og pannan var Magnús Kjartansson (hljómborð
og söngur). Aðrir voru bróðir Magnúsar, Finnbogi
(söngur og bassi), Vignir Bergmann á gítar og Ólafur
Júlíusson, bróðir Rúnars í Trúbrot,
á trommur, en Hrólfur Gunnarsson tók fljótlega
sæti hans við trommurnar. Enn síðar bættist
söngvarinn Ingvi Steinn Sigtryggsson við og Sigurður Garðarsson
tók að sér umboðsmennsku. Hann bókaði
bandið á böllum og kom því að í
sjónvarpsþætti þar sem m.a. var flutt bítlalagið
"Help" í sömu útgáfu og Deep Purple höfðu
tekið það á plötu árið áður.
Árið 1970 blandaði Júdas sér í
toppbáráttu hippabandanna. Á þessum tíma
ríkti hörð samkeppni í bransanum, menn gengu ört
á milli hljómsveita og poppsíður blaðanna
höfðu ekki undan að segja frá nýjustu breytingunum.
Strákarnir í Júdasi þekktu goðin í
Trúbroti vel, Maggi Kjartans hafði m.a.s. spilað með
Hljómum þegar mikið lá við. Þegar Júdasi
bauðst að gera litla plötu hjá Tónaútgáfunni
töluðu þeir við Karl Sighvatsson, sem var meira en til
í að leggja þeim faglegt lið við upptökurnar.
Vildu margir meina að Karl væri þar með fyrsti "pródúser"
íslenskrar rokksögu því áður höfðu
upptökumenn bara séð um þetta allt saman. Tveir erlendir
slagarar með íslenskum textum voru teknir upp í febrúar,
en platan kom ekki út fyrr en um haustið. Þá hafði
Magnús tekið sæti Karls í Trúbrot og foringjalaus
lá Júdas í salti næstu árin.
21.10.09
Hægt er að sjá kreppuklámið á hollensku
stöðinni hér,
ef einhver fræðilega nennir. Ég hef reyndar ekki nennt
að horfa á þetta allt ennþá en ég
held það séu engir álfar í þessu og
ekkert Bláa lón. Ég er þarna eins og eitthvað
fífl að tafsa og benda út í loftið. Ég
skrifaði Bakþanka um þetta dæmi einu sinni, hér.
---
Ég man að þegar XD seldi vinum sínum Símann
(af því það átti að vera svo æðislegt
að láta einkaaðila eiga allar sameignir þjóðarinnar
(eins og síðar hefur komið í ljós að var
alveg rétt ákvörðun - MÚHAHAHAHAHAHAHAHA!!!))
átti að nota aurinn til að reisa "hátæknisjúkrahús".
Alfreð Þorsteinsson situr því einhversstaðar
núna og er að pæla í þessu hátæknisjúkrahúsi
sem rís auðvitað aldrei því það eru
allir búnir að kúka í sig. En þarf nokkuð
þetta hátæknisjúkrahús? Nei, auðvitað
ekki. Skurðlæknir sem vill ekki láta nafn síns
getið sendi línu: Í tilefni af hugleiðingunum
um Bauhausið þá langaði mig að benda á
að í þessum tveimur risahúsum (Bauhaus og Krepputorg)
væri upplagt að koma fyrir allri starfsemi LSH eins og hún
leggur sig. Og það á svæði sem ekki er sérlega
langt frá þungamiðju höfuðborgarinnar og með
fullt af plássi fyrir frekari byggingar, bílastæðahús,
aðflug þyrlu, mjög góðar umferðaræðar
og svo framvegis. Þarf sennilega ekki að byggja mikið í
viðbót. Svo væri hægt að byggja flottara á
svæðinu þegar hagurinn fer að vænkast.
Ef einhver er að halda því fram að það
þurfi að sérhanna byggingarnar sem sjúkrahús
þá er það ekkert nema bull. Það er einmitt
gott að
innrétta svona stór hús þannig að
það sé alltaf hægt að aðlaga inveggi og
færa til starfsemi eftir því sem starfsemin breytist.
Það þarf nefnilega stöðugt að vera að
aðlaga húsnæðið starfseminni. Það er
eitt af þessu rándýru vandamálum núverandi
sjúkrahúsa. Því miður held ég að
maður fái nú aldrei þetta í gegn en mér
finnst hugmyndin rakin snilld. Sparnaður á hæsta stigi.
---
(04/50)
The Bonzo Dog Doo-Dah Band - Canyons of your mind
The Bonzo
Dog Doo-Dah Band (síðar The Bonzo Dog Band, The Bonzo Dog
Dada Band og The Bonzos) var breskt grínflipp sem ég hef
aldrei lagt mig sérstaklega eftir. Þeir voru í þessu
Neil Innes, sem síðar gerði The Rutles og vann með Monty
Python og Vivian Stanshall, sem var mikill flippgaur og alltaf á
fylliríi með Keith Moon í nasistabúningi. Eini
hittari bandsins var I'm the Urban Spaceman, en mér finnst B-hliðin,
þetta lag, skemmtilegra. Hér er greinilega verið að
hjóla í lagið Windmills of your mind sem var væmið
og vinsælt á þessum tíma. Myndbandið við
þetta er svo ekkert
slor. En það er náttúrlega ekkert rispað.
20.10.09
Eftir Bauhaus færsluna í gær fékk ég
email: Þú bloggar í dag um Bauhaus húsið.
Ég heyrði það um daginn frá bankamanni að
þar væri nú hver fermetri nýttur...undir verðmæta
bíla sem fjármögnunarfyrirtækin hafa tekið
til sín og bíða eftir að geta flutt erlendis og selt.
Þannig að þetta er í alvörunni fangelsi...skuldafangelsi.
Ég skrifaði til baka að þetta hlyti að vera urban
legend því ég hefði ekki séð neitt líf
þegar ég var að flækjast þarna á sunnudaginn.
En hvað veit maður svo sem? Ég var ekkert að kíkja
á gluggana.
---
Ég þurfti að fara með bíl Satans í
30.000 km skoðun í B&L í gær. Hann er á
rekstrarleigu til 3ja ára og kostaði á mánuði
í upphafi sirka 50.000. Manni fannst það dáldið
mikið en hélt að það væri allt innifalið
í því, skoðun og viðhald. Svo kom hrun og nú
er hann á 92.000 á mánuði. Það eru sem
betur fer bara 5 greiðslur eftir. Við losnum við hann í
apríl. Bremsurnar þurftu náttúrlega að vera
ónýtar svo þar fór 30.000 kall í þennan
helvítis bíl í viðbót. Átti það
ekki að vera innifalið? Nei nei, bara skoðun og spurning. Núúú...
(eins og bjáni). En er eðlilegt að bremsurnar í tæplega
3ja ára gömlum bíl séu ónýtar?
Það springa perur í honum svona þrisvar á
ári og ég þarf að borga það líka.
Þegar upp verður staðið verður þetta dýrasti
bíll í sögu mannkynsins. Djöfull ætla ég
að vanda valið á næsta bíl ógeðslega
vel og ekki láta plata upp á mig myntkörfuláni.
Tja, þau eru víst ekkert í boði ennþá.
---
Og svo er Renault fyrirtæki Satans. Það sögðu
mér hollenskir sjónvarpsmenn sem ég var að flækjast
með í vor. Þeir sögðu að á 7. eða
8. áratugnum hafði fyrirtækið látið drepa
einhverja franska verkamenn og að Renault væri oft tengt hægri
öfgamennsku. Ég dauðskammaðist mín fyrir að
vera á svona bíl. Maður veit ekki neitt! Þessi
þáttur
þarna á hollensku stöðinni var víst sýndur
í gærkvöldi en það er ekki hægt að
sjá hann á netinu. Pródúserinn er víst
að senda mér hann á spólu. Þetta er enn
eitt svona íslenska kreppuklámið. Hvað gerðist?
Hvernig gat þetta hent? Og ég og einhverjir dúddar
látnir svara því og inn á milli skot af Úlfarsfellinu
og mér að grenja á bílastæðinu hjá
Bauhaus og eitthvað svona. Vantar bara dramatískt kammerverk
frá HÖH.
---
En allavega: strákur sótti mig í vinnuna til að
sækja bílinn þegar var búið að yfirfara
hann og ég spurði strákinn um Bauhaus. Hann sagðist
halda að Toyoto og bílaleigur væru að geyma bíla
þarna, en væri svo sem ekkert með það á
hreinu. Þetta er því allt hið dularfyllsta mál
ennþá.
---
Þetta er ekki í fyrsta skipti sem maður heyrir af
bílum í geymslum. DV greindi frá einhverri geymslu
þar sem lúxus-leikföng útrásarvíkinga
standa nú og eldast. Það mun vera önnur svona geymsla
annars staðar, segir urban legendið allavega. Þar má
sjá hvert Icesave-aurinn rann. Þau eru mörg urban legend
hrunsins og góðærisins. Það ætti einhver
að taka þetta saman.
---
Sé gratt unglingarapp úr Grafarvogi yðar tebolli
mætti þá ekki beina athygli yðar að McKrizz
og lagi hans Illað.
---
(03/50)
Don Gardner & Dee Dee Ford - Don't you worry
Eðalsál í morgunmat. Það er margt flott
við þetta. Að grúfið haldist allan tímann
og breytist ekki neitt, eins og eitthvað krautrokk. Og svo er leibelinn
kúl og lógóið hjá Fire Records gríðarflott.
Þau Don Gardner og Dee Dee Ford voru í „anda“ Ike og Tinu,
en ég veit ekki hvort þau lögðu hendur á hvort
annað. Hún er annars fátækleg wikifærslan.
19.10.09
Vikan hefst á mánudegi sama hvað hver segir um að
hún byrji á sunnudegi.
---
Þarna stendur aumingja Bauhaus stórhýsið eins
og draugur:
Þjóðverjagreyin voru árum saman að reyna
að komast í samkeppni á Íslandi og svo loksins
þegar það gekk voru þeir 30 dögum of seinir
fyrir heildarhrunið. Eru engin plön með allt þetta pláss?
Held það væri upplagt að breyta yfirgefnum Bauhausgeyminum
í fangelsi. Er ekki skortur á fangelsum? Þarna kæmust
alveg 100 manns fyrir. Það er meira að segja fangaheld girðing
allt í kring þar sem fangar gætu lyft lóðum
eða hvað það er annars sem fangar dunda sér við.
Ég fæ ekki betur séð en að þetta
sé rakið dæmi. Skella upp einum varðturni með
vélbyssu og gaddavír á toppinn á girðingunni
og málið er dautt.
---
(02/50)
Terry Stafford - Suspicion (1964)
Þetta lag var samið fyrir Elvis og kom út með
honum á LP plötunni Pot Luck 1962. Varð síðan
smá hittari með Terry. Terry
Stafford lést árið 1996 úr lifrarbilun.
18.10.09
Allt er vaðandi í amerísku góssi í
Klinkinu (við hliðina á Hagkaupum í Skeifunni) þessa
dagana eftir að gámurinn kom loksins. Eðal rótarbjórinn
IBC var í sendingunni og fleiri tegundir goss, sem og karamellupopp,
allskonar spennandi salsa og allrahanda dót. Maður er dálítið
í E-efna og MSG-rússi núna og sér fram á
lífrænan grænmetis- og skyrdag í dag.
---
Horfði á There will be blood á Bíórásinni.
Hann var voðalega mislukkaður eitthvað þessi Daníel.
Svo horfði ég líka á Artúr og Mínímóana,
sem er nú svona með því betra sem maður hefur
séð í barnabíóbransanum. Hún er
t.d. mörgum sinnum betri en Alvin & The Chipmunks. Það
er að koma ný Artúr-mynd. Og reyndar ný Alvin
mynd líka!
---
Sykur
- Bite me
Ný plata Sykurs er hressi-sintapopp úr Bloodgroup/Fm
Belfast deildinni. Sykur eru 3 ungir strákar, 17-20 ára,
og eiga erfitt með að koma Bjartmari fyrir sig, eins og lesa mátti
í viðtali við þá í Fbl í gær.
Platan er flott og fjölbreytt, lumar á fínu poppi eins
og þessu lagi (sungið af Rakel sem syngur í Útidúr)
og ósungnum sintafólum. Fábært eða frábært
heitir platan.
---
Nú hefst starfssemi Rispaða litlu
plötu klúbbsins. Fram að jólum verður
talið niður með 50 lögum af rispuðum litlum plötum
hér á blogginu, vonandi einhverjum öðrum en mér
til ánægju og yndisauka. Þetta geta verið bæði
A eða B hliðar og stundum tvö lög í beit ef það
er EP-plata. Við byrjum í dúndurstuði með Johnny
& The Hurricanes, sem eiga m.a.s. innlegg
á íslensku wikipediu, annars mun ég vísa á
innlegg
á ensku wiki.
(01/50)
Johnny and the Hurricanes - Reveille rock (1959)
17.10.09
Svínaflensan hefur ekki enn gert vart við sig. En krakkarnir
voru slappir með eyrnarbólgu og hita svo ég var smá
heima og komst í að raða plötusafninu mínu.
Það er auðvitað grundvallaratriði að plötusafnið
sé í stafrósröð. Í efri röð
eru íslenskar plötur frá A-Ö. í neðri
röð frá vinstri eru LP-plötur frá "öðrum"
löndum. Svo kemur N-Ameríka frá A-Z og loks breskt efni
frá A-Z. Breska röðin er lengst. Nú getur maður
auðveldlega fundið OMD við hliðina á Gilbert O'Sullivan
og Bill Nelson við hliðina á New age steppers. Allt annað
líf!
---
Við svona flokkun þarf maður að setja sér
reglur. Til dæmis að flokka útlenda menn eftir eftirnafni
en Íslendinga eftir fornafni, alveg eins og á bókasöfnum.
Þegar menn kalla sig gælunöfnum, eins og t.d. Jah Wobble,
þá er sá flokkaður eftir gælunafninu, en
ekki eftirnafninu. Jah fer í J en ekki W. Bönd sem heita The-eitthvað
eru ekki flokkuð eftir The-inu, heldur hinu sem kemur á eftir.
The The væri þó flokkað í T, en ég
á auðvitað enga plötu með The The enda hundleiðinlegt
band. Bönd sem heita tölustafir fara í stafrófið.
10cc fer í T-ið. Þá flokka ég sóló-plötur
manna í beinu framhaldi af bandinu sem þeir eru þekktastir
fyrir. Á eftir Bítlunum koma sólóplötur
Bítlanna og á eftir Wire kemur sólóplata með
Colin Newman. Innan hvers listamanns/bands eru plöturnar svo flokkaðar
eftir útgáfuári, elsta platan lengst til vinstri.
Já já já já, sei sei sei sei.
---
Maður þarf auðvitað að setja sér reglur
víðar en í flokkun LPplatna. Fólk hefur verið
að væla um nýtt Ísland og að allir eigi að
vera góðir eitthvað, en það verður auðvitað
að byrja á sjálfum sér. Ef öllum langar svona
ægilega til að vera góðir þá er ágætt
að byrja á að taka sér tak í umferðinni
og setja sér reglur umða hvernig maður á að keyra.
Eða öllu heldur: Að fara bara eftir fokking umferðarreglunum!
Þess vegna gef ég alltaf stefnuljós, tala aldrei í
farsíma (fátt er meira óþolandi en fávitar
í farsíma undir stýri) og stoppa alltaf fyrir gangandi
vegfarendum ef þeir eru að bíða við gangbraut.
Ég hef tekið eftir því að fólk á
almennt mjög erfitt með að fara eftir þessum einföldu
reglum.
---
Slatti er til af góðu Bítlagríni. Heil mynd,
náttúrlega, The Rutles, og margt fleira. Gríngaur
heitir Peter
Serafinowicz og er með þætti á BBC. Þar
er hann með metnaðarfull innslög sem heita Ringo
Remembers og fer sjálfur í hlutverk allra Bítlanna.
Gott stöff. Eitt klassískt bítlagrín er svo auðvitað
George
Martin gísl úr Big train. Er ég að gleyma
einhverju?
---
Jah
Wobble - Betrayal
Public Image Ltd - P.I.L. - er með kombakk
þessa dagana. Það er bara Rotteninn sem er af alveg orginal
liðinu, en með honum eru Lu Edmonds og Bruce Smith, sem komu inn
1986, og einn glænýr á bassa. Maður hefur takmarkaðan
áhuga á bandinu og hefur alltaf haft. Eins og Metal box á
nú að vera æðisleg þá hef ég aldrei
kveikt á þessu og hef takmarkaðan áhuga á
þessu þunglyndisdöbbrokki öllu. Merkið var reynda
töff og fyrsta lagið samnefnt bandinu var fínt og svo seinni
tíma popp eins og Rise, en Metal box og sérstaklega yfirþyrmandi
leiðindin Flowers of romance hafa aldrei átt eitthvað sérlega
upp á mitt pallborð. Í orginal lænöppinu spilaði
Jah Wobble á bassa. Hann gerði sólóplötuna
The Legend Lives on - Jah Wobble in Betrayal árið 1980. Þar
notaði hann í leyfisleysi eitthvað efni af Metal box og
þetta skapaði svo mikið umrót að hann var rekinn
úr bandinu. Hann var reyndar þreyttur á eiturlyfjaruglinu
í félögum sínum og slappleikanum í bandinu
samfara því svo hann var feginn að sleppa. Platan er döbbað
tilraunapopp og alveg ágæt. Sýnishornið er fyrsta
lagið á plötunni.
15.10.09
Engin svínaflensa í dag. Er ég sloppinn? Er of
snemmt að fagna?
---
Það hlýtur að hafa verið seventís sem
maður var að sleikja gospillur. Það átti að
leysa þetta upp í vatni til að fá gosdrykk en maður
stakk alltaf pillunum upp í sig og lét gjósa innanmunns.
Svo var þetta líklega bannað vegna krabbameinsvaldandi
efna, allavega man ég ekki eftir þessu eitís og upp
úr. Maður fær sér stundum svona vítamín-pillu
í vægri og ófullnægjandi nostalgíu. Gospillurnar
gömlu voru að öllum líkindum svokallaðar Fizzies,
sem enn eru framleiddar og hægt er að kaupa í USA. Hér
er heimasíðan ef fólk
vill ganga alla leið í nostalgíunni og panta sér
nokkrar gospillur. Ef dollarinn væri ennþá 60 kall myndi
maður kannski stökkva til.
---
Nostalgía fólks er í eitthvað jafn „ómerkilegt“
og gospillur, gamlar drykkjarumbúðir og gamalt gos. Ég
man eftir þessu, ég man eftir þessu, segir fólk
alveg snar þegar það kemst í gamalt dót.
Það hefur enginn áhuga á gömlum stjórnmálamönnum.
Ég man eftir Lúðvíki Jósepssyni! Ég
man eftir Geir Hallgrímssyni! Enginn segir svona, nema einhverjir
lúðar. Því er eðlilegt að gossöfn
séu starfandi í heimalandi gossins. Hér er til dæmis
eitthvað
gosdrykkjasafn, hér er annað
og hér er enn annað.
Ef Spur-flaska birtist á fornsölu hverfur hún um leið
á yfirverði. Sjálfur væri ég alveg til í
að kaupa tóma Spurflösku á tja, 5000 kall?!
---
Talandi um nammi þá á ég erfitt með
að ákveða hvort sé betra Conga eða Malta. Stundum
finnst mér Conga, stundum Malta. Verst finnst mér að
Pops sé hætt að fást. Það var brakandi
snilld. Rommí maður hefur ég aldrei verið, en mig
minnir að Biggi Baldurs hafi verið sólginn í Rommí
á tímabili - fannst bragðið svo fríkað.
---
Airwaves er á fullu. Ef maður á ekki armband er fullt
ókeypis offvenú.
Svo er allt vaðandi í list, t.d. ljósmyndasýning
Harðar Sveinssonar, Myndir & mayhem, í Kaffistofunni, Hverfisgötu
42. Þar eru líka tónleikar, t.d. í dag:
17:00 : DJ Flugvél og geimskip
18:00 : Mammút
og á morgun:
17:00 : Sykur
18:00 : Who Knew
19:00 : TBA
Hörður sýnir margar fallegar rokkmyndir, til dæmis
þessa:
---
Það var dáldið fríkað að sjá
gamla Popppunkta í upprifjunarþætti
Sjás eins. Ég birti þessa mynd af mér akfeitum
2004 mér sjálfum til aðvörunar ef ég ætla
að fara að aumingjast eitthvað í spinninginu:
Þetta er annars þegar Rósa Ingólfs var leynigestur.
Hún var í þessum búningi og það tók
álíka langan tíma fyrir liðin að fatta hver
þetta væri og þegar Gylfi Ægisson var leynigestur.
Aumingja Rósa var orðinn rennsveitt þarna undir. Leynigestir
í Popppunkti hafa verið hálfgert klúður. Tekið
alltof langan tíma eða alltof stuttan eins og þegar Pétur
heitinn Kristjánsson var leynigestur. Þá fattaðist
hann strax af því bítlaskórnir stóðu
undan búningnum. Einu sinni átti Magnús Eiríksson
að vera leynigestur en upptakan tafðist úr hófi svo
Maggi lét sig eðlilega hverfa. Lét ekki bjóða
sér svona hangs.
---
Þegar allt breyttist
ekki er Bakþanki númer 111.
14.10.09
Þetta lítur ekki nógu vel út. Það
er svona eins og ég sé að fá flensu. Svína?
Það er bara annað hvort að ösla þetta úr
sér eða væla.
---
Ég sniffaði aldrei lím. Líklega þorði
ég bara ekki. Held ég hafi ekki misst af miklu. Þetta
var í gangi í gaggó. Ég man eftir einu sinni
þegar allir héngu fyrir utan smíðastofuna og biðu
eftir kennaranum að strákar voru með lím í
plastpoka niðrí tröppum og voru með hausana ofan í
þessu. Komu svo ægilega dópaðir undan pokunum og
fóru í smíði í bullandi límrússi.
Svo getur maður hæglega orðið grænmeti af þessu.
Það var ungt lím-fórnarlamb sýnt í
sjónvarpinu til forvarnar og þar sat það slefandi
manni til viðvörunar. Ég er ekkert sérstaklega áhugasamur
almennt um að dópa mig út úr. Aldrei myndi ég
þora á LSD, tja og eiginlega ekki nenna því heldur.
Nenni ekki að vera fastur í einhverjum hippalegum ofskynjunum
tímum saman án þess að geta rönd við reist.
Allt þetta drasl er líka bara best í fyrsta skipti
(segja þeir). Til að mynda ku heróín í fyrsta
skipti vera eins og að fá það sjö sinnum í
einu í paradís étandi rjómaköku um leið.
Eftir fyrsta skiptið erða bara hjakk, eins og að pissa á
Hlemmi étandi Fisherman's friend. Náttúrlega er dálítið
slappt að fara á mis við þessa einu æðislegu
heróínvímu - miðað við það hversu
mikið mælt er með þessu - en maður verður
bara að velja og hafna. Yngri ég talaði oft um að maður
myndi prófa allar tegundir eiturlyfja á elliheimilinu, en
nú er ég farinn að sjá að ég muni ekki
nenna því. Yngri ég taldi líka fullvíst
að maður myndi pottþétt reyna að hafa mök
við næstu konu ef maður væri í flugvél
sem væri að hrapa, en í dag skil ég nú ekki
hvaða helvítis vitleysa það var.
---
The
Ruts - West One (Shine On Me)
Hið enska The Ruts
var ansi gott band. Pönk og raggídöbb og staðfast
rokk í góðum graut og söngvarinn Malcolm Owen ægilegt
buff og töff á því. Fyrsta platan kom 1979 en
árið eftir, í júlí, sprautaði Malcolm
sig yfir móðuna miklu með heróín-óverdósi.
Hann var 25 ára. Í desember 1980 kom út safnplatan
Grin & bear it sem ég keypti á Akureyri á dögunum.
Margt gott þar. Til dæmis þetta, sjötta smáskífa
bandsins.
---
Mogginn um sniffið 5. feb 1982:
13.10.09
Það er búið að hræða mann með
að þjóðin skuldi 700 milljarða v/ Icesave en að
það sé bara 15% af helvítinu og að börn
og barnabörn verði hér í handjárnum frameftir
öllu, sbr. umslagið á nýju Egó-plötunni.
Svo koma fréttir um að þetta verði bara smotterí
eftir allt, einhverjir skitnir 70 milljarðar, og maður er bara,
ha, hva? Ööö....?
---
Svona er þetta. Og svínaflensa. Það eiga 50%
að fá hana. Ég er nú eitthvað svínaður
á því, finnst mér, ég veit ekki, er ég
kominn með eitthvað? Og svo í vor verður maður bara,
já, svínaflensan? Nei, ég man ekkert eftir því.
Hét það ekki fuglaflensa? Það er alltaf verið
að djóka í manni. Því vil ég brýna
fyrir fréttafólki að hætta að jappla á
"fréttum" um eitthvað sem getur hugsanlega gerst, heldur reyna
að halda sig við eitthvað sem er búið að gerast.
Eitthvað fast í hendi. Fréttamenn hljóta annars
að vera ansi framlágir þessa dagana. Allt djúsí
stöffið birtist fyrst í erlendum fjölmiðlum, eins
og sú frétt að Siggi sumarhöll sé á
leið í hakk og handjárnin.
---
Kíkti loksins á Lucky records, nýju vinýlbúðina
á Hverfisgötu. Hún er algeðveik og eins og best
gerist erlendis. Þarf að kíkja betur þegar seddan
eftir Akureyrar-vinýlferðina er gufuð upp. Það
var bara alveg slatti að gera þótt það væri
kl. 18 á mánudegi.
---
Vinir okkar hjá Kjörís
hafa gefið út nýjan ís sem lúkkar gríðarlega
vel. Þetta er svona seventís ís í pakka og svo
sker maður sneiðar. Þau segja: Umbúðirnar eru
óvenjulegar og má telja öruggt að þær
kalli á ljúfar minningar hjá mörgum en þessi
ís er pakkaður í gömlu góðu pappaöskjuna
eins og við gerðum fyrir fjörtíu árum. Með
því náum við niður verðinu. Þau
kalla þetta tilboðsís og það eru tvö brögð,
súkku og vanillu. Fengum okkur súkku og blandaða ávexti
með í dós svo þetta yrði pottþétt
seventís.
---
Hallur
Ingólfsson & Halldóra Malin Pétursdóttir
- Down down
Disaster songs er hörkugóð
plata sem Hallur Ingólfsson (áður trommari Ham og núverandi
stjórnarformaður XIII) hefur búið til með söngkonunni
Halldóru Malin Pétursdóttur. Þau syngja bæði
og músikin er svona Mazzy Star, Julee Cruise, Portishead-dæmi
sem er alveg að svínvirka. Verulega flott. Þessi fer pottþétt
á topp 10 yfir bestu plötur ársins.
The
Nits - New flat
The
Nits - Different kitchen
Ein af þeim lukkuplötum sem ég kippti með úr
vinýlhaug Bubba á
Akureyri var platan New flat með The Nits. Ég kom af fjöllum
þó platan hafi komið út árið 1980. Bubbi
sagði að þetta væri hollenskt band og "öðruvísi".
Það var sell. Svo er platan assgoti skemmtilegt. Alltaf gaman
að finna eitthvað sem maður vissi ekki um. Maður veit svo
sem lítið um hollenskt rokk nema þetta standard stöff
eins og Golden earring, Focus, Shocking blue og The Ex. Þetta er
náttla bara toppurinn á hollenska rokkísjakanum. Við
athugun
kemur í ljós að The Nits er enn starfandi og þessi
skífan sem ég keypti var #3. Þetta er mikil vísitölunýbylgja
um fyrringu nútímalífs og svona rugli sem gáfumenni
voru upptekin af í kringum 1980. Ég heyri í Police,
Gang of four, Split enz og Devo við fyrstu hlustun. Maður þarf
greinilega að fnna fleiri The Nits plötur því þetta
er gott band.
12.10.09
Í dag kæmi á óvart ef Stóri sleikur
skylli á. He he, við nennum þessu ekki lengur, að
rífast svona endalaust eins og einhver fífl, myndu þeir
segja "Náskersmenn" og "Náhirðin", og aðrir sem deilt
hafa hér eins og einhverjir Sturlungar árum saman, og skella
sér saman í sund og sleik. He he, við skulum bara vera
vinir, okkur finnst öllum gaman að græða og grilla og
skulum bara hætta þessu rugli, eh? Það myndi hafa
hvílík áhrif að sjá Jóhannes í
Bónus og Davíð Oddsson faðmast á sundskýlum
að heit gleði og ástarbylgja myndi streyma yfir þjóðina.
Kreppa? He he, rugl mar. Allt fullt af kindum og fisk hérna og algjört
pís of keik að búa til paradís á þessu
skeri þar sem örfáir búa. Getum við það?!
Já! (Bubba byggir stæl).
---
En nei nei. Það verður hjakkað í þessari
viku eins og þeim síðustu á Hjakklandi. Hjakkað
í haustsuddanum. Hjakkað í heimsku og skammsýni
lítilmenna. Góða skemmtun.
11.10.09
Það er ekki séns að ég kaupi tvennar Sloggis
nærbuxur á 3.990 kr í Hagkaupum! Eins og mig langar
nú mikið í Sloggis nærbuxur.
---
Eitt er fáránlegt við "fréttir". Fyrsta frétt
allan daginn í gær á Rúv var sú að
prófessor Gunnari Helga stjórnmálafræðingi
fyndist eitthvað (man ekki alveg hvað honum fannst - eitthvað
um VG, Samfó, ble bla). Fyrsta frétt! Var ekkert skárra
að frétta?! Hvernig er hægt að láta það
vera fyrsta frétt að Gunnari Helga stjórnmálafræðingi
finnist eitthvað?! Þetta er ekki merkilega en eitthvað blogg
út í bæ. Það er ekki frétt að
Gunnari stjórnmálafræðingi herra prófessor
finnist eitthvað, er það? Það er ekki einu sinni
merkilegt - bara enn ein skoðunin í endalausum og hundleiðinlegum
skoðunarhaug sem auðveldlega má drukkna í ef maður
passar sig ekki. Er það ekki frekar frétt þegar
eitthvað gerist, ekki þegar einhverjum finnst eitthvað? Og
hvernig var þessi frétt fengin? Hringi Gunnar stjórnmálafræðingur
herra prófessor sjálfur inn og sagði hvað honum finnst
eða var hringt í hann og hann inntur eftir því
hvað honum finnst? Og afhverju þá? Sjitt, okkur vantar
frétt, best að hringja í prófressor Gunnar og
heyra hvað honum finnst og japla svo á því allan
daginn. Kommon pípol! Ekki vinna vinnuna ykkar með rassgatinu.
---
Á meðan Rúv var úti á túni með
allt á hælunum mátti heyra mun meiri speki á
Kananum hjá 2höfða. Þar kom m.a. fram að Guðfríður
Lilja er húmorslaus og skilur ekki nútímagrín
og að Jón er orðinn vinur Tussu
á Facebook. Einnig þá skoðun að besta stjórnin
væri einræði ef einræðisherrann væri góður
en ekki vondur eins og þessir einræðisherrar hafa tilhneigingu
til að verða.
---
Þess má geta að bókamarkaðurinn út
á Granda er með síðasta opnunardag í dag og
ég er að spá í að fara og kaupa Moby Dick.
Sé fyrir mér að verða svo lengi með hana að
ég geti ekki tekið hana á safninu nema safna skuldum
og rugl.
---
Í eðal hamborgurum þar sem amerískir fornmunir
hanga á veggjum finnst mér Ruby
tuesday hafi tekið afgerandi forystu á landi Ísa.
Bæði er miklu ódýrara þar heldur en hjá
TGIF og matseðillinn er hörkuspennandi. Til að fagna fæðingu
minni var etið þar í gær og ég er ekki frá
því að nú eigi ég nýjan uppáhaldsborgara
sem heitir Boston blue burger og er helbert æði. Ekki klikka
á að láta pimpa upp frönskurnar þínar
með bræddum osti, beikonbitum og sýrðum rjóma.
Til að fara alla leið í sælunni var Chocolate Tallcake
tekin í eftirrétt, en hún dugar vel fyrir heila vísitölufjölskyldu.
Djísús fokking kræst. Nú verð ég
á brettinu samfleitt til jóla. Og Elísabetu fannst
þetta ekkert slor heldur.
---
Þetta var ágætt hjá gömlu köllunum:
10.10.09
Fólk er að segja okkur í hinum fína þætti
Sölva
að það hati engan. Jónína Ben hatar engan og
er alveg til í að fá "þessa menn" í detox
og Davíð Oddsson sagði um daginn að hann hataði
engan, þótt hann fyrirlíti kannski einhverja. Þess
má geta að ég hata engan og fyrirlít engan heldur.
Það getur samt vel verið að mér finnist einhverjir
asnalegir.
---
Note to self: Ekki fara á Stjörnutorg kl. 19 á fimmtudagskvöldi.
Þá eru ekkert nema skinkuð gelgjudýr þarna
með bert tanað milliskvap og læti. Best fannst mér
þegar bólugrafinn mútuþegi, ekki ósvipaður
Napoleon Dynamite, spurði: Hei, ert þú ekki kallinn í
Út og suður?
---
Hér eru gagnmerkir
þættir af Rás 1 um pönk á Íslandi.
Umsjónarmenn eru Árni Dan og Jón Hallur. Upphaflega
sent út 1997 en nú endurflutt, kannski vegna pönksýningarinnar
í Kópavogi.
---
Ýkt hallærislegt prjónadrasl er hér!
Getur einhver bent mér á síðu með álíka
hallærislegum gömlum póstkortum?
---
Louis C.K. er góður uppistandari og grínisti. Það
er slatti með honum á Youtube, m.a. eitt sem heitir Suck
a bag of dicks.
---
Áríðandi tilkynning að norðan:
Já, auðvitað geri ég það!
09.10.09
Jæja, Lennon 69 í dag og geipilegt stuð í Hafnarhúsinu.
Súlan tendruð á ný og Yoko, Sean og popplandsliðið
í magnþrungnu Lennonstuði fram á nótt. Mikil
dagskrá.
---
Einnig er Magga Eiríks dagur í dag því hin
geðveikt frábæra ævisaga er að koma út
og platan með Buff/Magga þar að auki, Reyndu aftur heita
bæði bókin og platan. Magnús syngur sumt sjálfur
en Buffin annað og Buffin útsetja lagabankann algjörlega
upp á nýtt. Þetta er bara helvíti skemmtilegt
enda algjörir snillingar í öllum stöðum. Mikil
húllumhæ
eru vitanlega framundan þessu að lútandi. Við skulum
fá hljóðdæmi:
Buff
- Ég er á leiðinni
---
Helgi Björns og Kokteilpinnarnir ætla að slá
upp svingdansiböllum í fiftís-stíl á laugardögum
í Þjóðleikhúskjallaranum í vetur.
Þetta hljómar spennandi. Maður á ábyggilega
eftir að drífa sig í sparigallann og dansa úr
sér kreppuhrollinn. Helgi bað mig um að þýða
og staðfæra þrjá erlenda texta fyrir plötuna
Kampavínið og tók ég það að mér
þótt ég finnist ég ekkert sérstaklega
hæfur í svona. Ef Helgi Björns hringir segir maður
bara ekki nei. Ég finn á mér (I got loaded með
Peppermint Harris) er eitt af þessum þrem og Helgi og kó
tók það í Kastljósi í gær.
Helvíti gott bara hjá þeim - sjá
hér.
---
Fyrir viku birtist þessi auglýsing frá Sohosól
í DV:
Þetta er svo mikil snilld að ég kemst alltaf í
gott skap að rifja upp góða frasa úr þessari
auglýsingu. Stöff eins og "Shitload" af kremum, !!Þroskaheftar
perur!!! , þú verður ekki brúnn/n á
að standa þarna fíflið þitt!! og ATH!
Manson-lúkkið er út komið og tanið ykkur í
drullu! Djöfull ætla ég að vona að Sohosól
splæsi aftur í heilsíðu með nýjum frösum.
08.10.09
Það er gaman að eiga afmæli á Facebook.
Algjörlega umvafinn afmæliskveðjum allan daginn. Mí
læk. En nú er ég sem sé orðinn 44 ára
sem er geðveiki og rugl. Eða þú veist, hvað er
hægt að gera í þessu? Ekki neitt! Þá
hef ég ekki nema 6 ára til að eignast Ford Mustang.
---
Afmælisdagurinn var nú ekkert rusl. Ég hitti Ómar
Ragnarsson, var að taka viðtal við hann fyrir helgarblaðið,
og hann lék á alls oddi. Þetta verður svona skemmtibransaviðtal,
enda er Ómar margfaldur og við minntust ekkert á náttúruverndina.
Hann er með kombakk í skemmtiprógrammið þessi
misserin enda að halda upp á 50 ár í bransanum
+ 70 afmæli á næsta ári. Hann tók eitt
lag fyrir mig, Harðlífi, sem hann samdi 11 ára í
sveit 1951. Ég mátti því miður ekki taka
það upp en það var mjög gott.
---
Bíógagnrýni eftir mig um Guð blessi Ísland
birtist í blaðinu í dag. Ég var ekkert alltof
hrifinn. Ég snéri aftur í Háskólabíó
í gær og ætlaði að mynda plaggatið af mér
og Elísabetu sem var þarna í fordyri bíósins
kvöldið sem var frumsýnt. Þetta var mynd af mér
með Elísabetu á háhesti á einum af Hödda
Torfa fundunum í fyrra. Þegar ég ætlaði að
taka mynd af plaggatinu á nýja myndavélasímann
minn frumsýningarkvöldið gat ég það ekki
því batteríið var að verða búið.
Lélegt! En nú var ég sem sé búinn að
hlaða og ætlaði að smella af. En þá var
plaggatið horfið og komin plaggöt fyrir Sinfó í
staðinn. Og nú þori ég ekki að sníkja
plaggatið því dómurinn var ekki nógu jákvæður.
Lús lús sitúeisjón.
---
Iceland Airwaves er í næstu viku og því ekki
seinna vænna en að mæta með hina árlegu Airwaves
fitubrennslu (þá þriðju). Gjösso'vel:
ICELAND
AIRWAVES 2009 FITUBRENNSLA, inniheldur:
Metronomy – Radio ladio (Radioclit french remix) (ft. Marina)
Jojo de Freq – Make some noise!
Micachu & The Shapes – Golden phone
Dr. Spock – Dr. Organ
Morðingjarnir – Nálægt norðurpólnum
Darling Don’t Dance – Wake up pity song
The Postelles – 123 stop
Me, The Slumbering Napoleon – She’s a maniac
Casiokids – Gront lys I alle ledd
Motoboy – Young love (Regina-remix)
Trentemöller – Moan
Alaska in Winter – Speed boat to heaven
Kasper Bjørke feat. Fm Belfast – Back & spine
The Drums – Let’s go surfing
Cancer Bats – Hail destroyer!
Bárujárn – Skuggasörf
James Yuill – No pins allowed
When Saints of machine – Fail forever
Napoleon IIIrd – Zebra
The Golden Filter – Thunderbird
Sykur – Rocketship
Feldberg – Don’t be a stranger
Choir of young believers – Action/Reaction
Það skýrir sig svo sem sjálft hvernig á
að nota þetta mix, en það er sem sé bara að
hala niður fælnum, smella honum í mp3-spilarann þinn,
hamast eins og naut í flagi eftir taktinum (hvernig sem þér
finnst sæmilega skemmtilegt, bretti, vél eða úti
að skokka), halda áfram í klukkutíma án
þess að vera með eitthvað væl, svitna eins og svín
og missa líklega svona 1000 hitaeiningar, eða sirka þrjú
Snickers (lítil). Á meðan færðu smjörþefinn
af helstu böndunum á Iceland
Airwaves í ár. Þetta er vin vin sitúeisjón.
06.10.09
Það fundust rúmlega 100 Popppunkts-spil
á bretti hjá Eimskip. Þau eru nú komin í
sölu í Elko í Lindum á 995 kall stykkið.
Ég myndi halda að það væri ágætt
verð fyrir 2.5 kíló af algjörri snilld. Þetta
er síðasti séns til að nálgast þetta
spil. Það kom út fyrir jólin 2004 og hefur verið
ófáanlegt lengi. Það er svona verið að
spá í því núna að koma með nýja
útgáfu af spilinu á næsta ári. Mér
þykir líklegt að af því verði.
---
Insol best of platan sem Erðanúmúsik ætlaði
að gefa út verður gefin út hjá Brak
hljómplötum í nóvember. Þetta eru góð
skipti og ég er viss um að þetta verður algjört
meistaraverk!
---
Reyndi aðeins að glápa á stjórnmálafólkið
röfla í gær. Það vantar náttúrlega
allan eldmóð í Jóhönnu. Drakúla alltaf
slappur þótt Ömma hafi þótt hann bestur.
Við höfðum tekið upp fyrsta þáttinn af Hamrinum
og horfðum bara á hann. Ágætis stöff alveg.
Dáldið erlendis og eftir bókinni, en er það
ekki fóður sem rennur best niður þegar maður situr
með takmarkaða heilastarfssemi á síðkvöldum
við blikkandi kassa?
05.10.09
Ég segi það satt að ég nenni ekki fréttum
lengur. Ef Icesave-umræðan væri brandari myndi hausinn
á þér springa ef þú heyrðir hann einu
sinni enn. Einu fréttirnar sem ég mun nenna á næstunni
eru þær þegar byrjað verður að leiða
menn í handjárnum inn í löggubíla. Þá
skal ég horfa. En þangað til, æ nei. Lífið
er of stutt fyrir þetta. Ég nenni ekki til dæmis þessum
risahlemmum í DV af fjármálarugli einhverra blöðrusela.
Það er eins og að læra fyrir próf að reyna
að skilja þetta. Ég nenni bara handjárnunum. Vona
að þær fréttir fari að koma bráðlega.
En þangað til nenni ég alveg Serði Monster/Sverri
Stormsker:
Sverrir
Stormsker - Mín slísí saga er sönn
Af væntanlegri
plötu.
Mín slísí saga er sönn
(Lag: Jacques Brel. Texti: Sverrir Stormsker)
Ég átti höll og eðal bíl,
og einkaþotu, jú og krakkaskríl,
já ég var æðislegur gaur.
Ég var dáður, átti aur,
núna ataður er aur.
Nú ógeðslanda drekk eg dræ,
og drepst á hverju kvöldi yfir Sky.
Ég bý í venjulegri blokk.
Drottinn, þetta er þvílíkt sjokk.
Fjandans helvitis fokking fokk.
Ég er foj, ég’er í fönn.
Öll min slísí saga’er sönn.
Þó´hún sé lygileg
er hún sannari en ég.
Goodbye mitt sukk og svínarí
og svindilbrask og glæpakompaní
hvar ég fékk bellibrögðum beitt.
Fyrir það ég fékk jú greitt.
Fólkið skilur ekki neitt.
Goodbye mín snekkja’og lúxuslíf.
ég lengur ekki’í einkaþotum svíf.
Nú tek ég strætó einsog pakk.
Horfinn er minn kadilakk.
Ég fæ klígju, ullabjakk!
Ég er foj, ég’er í fönn.
Öll mín slísí saga’er sönn.
En öll lög eru hjóm,
ég mun ekki fá neinn dóm.
Goodbye mitt skuggalega líf,
ég lengur ekki neina tinda klíf,
jú það er marflatt þetta sker.
Engir dalir eru hér,
aðeins krónur, því er ver.
Ég á í felum í útlöndum
jú eitthvað pínupons af milljörðum.
Ég held ég flýji’af Íslandi.
Hér eru allir hvíslandi
ef ég er eitthvað sýslandi.
Ég er foj, ég’er í fönn.
Öll mín slísí saga’er sönn.
En öll lög eru hjóm,
ég mun aldrei fá neinn dóm.
Ég er foj, ég’er í fönn.
Öll mín slísí saga’er sönn.
Hún er svívirðileg,
hún er sönn en ekki ég.
Fólk gargar á mig, gefur mér púst
fyrir það eitt að hafa´allt lagt í rúst.
Já þetta er nú þakklætið.
Ég mun aldrei finna frið
fyrr en ég eignast almættið.
Goodbye minn faðir, fjandi er hart
að flýja þegar ógert er svo margt.
Svo mörgu´á eftir að stela hér.
Fjölda banka á þetta sker.
When you see them I´ll be there.
Ég er foj, ég’er i fönn.
Öll mín slísí saga’er sönn.
Ekkert í þessu skil,
allt er farið fjandans til.
Ég er foj, ég’er i fönn.
Öll mín slísí saga’er sönn.
Þó hún sé lygileg
er hún sannari en ég.
Ég er foj, ég’er í fönn.
Öll mín slísí saga’er sönn.
En öll lög eru hjóm,
ég mun aldrei fá neinn dóm.
Ég er hálfviti já,
jibbí jibbí jibb jei,
algjör hálfviti já,
ligga ligga ligga lá.
Sverrir Stormsker: Söngur, bakraddir, kassagítar, píanó,
orgel,
rafmagnsgítar, trommur, bassagítar, hljómborð.
Útsetning: Sverrir Stormsker, með hliðsjón
af útsetningu Terry Jacks.
Upptökustjóri: Sverrir Stormsker.
Stúdíó: Fjarupptökur.is, Flúðaseli
86.
Upptakari: Snorri Snorrason.
Hljóðblöndungar: Vilhjálmur Guðjónsson
og Sverrir Stormsker.
04.10.09
Það gerist alltaf eitthvað rosalegt þegar við
Steinn förum til Akureyrar. Síðast dó Michael Jackson
en í gær urðu Blikar bikarmeistarar. Veeiiii! Áfram
Breiðablik! Tilgangur ferðarinnar í gær, sem gengur
undir nafninu Vinýlskreppur 3 (V1 var rosaferðin í sumar,
V2 Borgarnes), var að sækja vinýlhaug sem Steinn hafði
keypt hjá Bubba nokkrum
sem var með vinýlsölu í Norðurportinu, hinni
dvergvöxnua frænku Kolaportsins á Akureyri. Þetta
var hátt í tonn svo það þýddi ekkert
nema að leigja bíl frá Bílaleigu Akureyrar, sem
bæ ðe vei er rosalega æðisleg bílaleiga með
allskonar magnaða bíla á frábæru verði.
Þrusugóð bílaleiga, Bílaleiga Akureyrar!
Ég var dræver og meðhjálpari. Kl. 06 lögðum
við af stað. Kl. 08:55 vorum við komnir til Blönduóss.
Þá var ekki búið að opna N1 svo við þurftum
að pissa úti. Blöndóss er einhver fegursti staður
á landinu. Póstkort:
Kl. 10:45 vorum við komnir til Akureyrar, sem eins og fólk
veit stendur við Eyjafjörð, fegurstan fjarða. Alltaf er
geðveikt að koma til Ak. Samt er ég ekki frá því
að það sé ekki til almennilegt kaffi á Ak.
Ég held að Kaffitár sem með margfalt betra kaffi
en Te og kaffi og Kaffitár hafa ekki útibú á
Ak. Méf finnst þetta að minnsta kosti þar til Te
og kaffi fara að bjóða manni upp á súkkulaðispæni
til að smella í lattéinn sinn. Ég vil nefnilega
tvöfaldan latté með súkkulaðispænum. Kaffitárs
latté er líka alltaf tvöfaldur á meðan hjá
Te og kaffi þarf maður að biðja sérstaklega um
tvöfaldan og borga auka. Eins og sjá má hafði kyngt
niður snjó á Akureyri:
Það þýddi ekkert að hanga yfir þessu
svo það var beint strik í Norðurportið í
vígalega plötukassa Bubba. Steinn gat vitaskuld bætt
aðeins við áður-verslaðar-í-gegnum-síma-hrúgur
og sjálfur komst ég í allfeitt og keypti fullt af
Bubba. Hann er með hauga af metal sem höfðar náttúrlega
ekki til mín, en þess má geta að hann verður
með markaðinn áfram í allan dag á milli 11
- 17. Tveir góðir:
Frúin í Hamborg er vitanlega með besta vinýlherbergi
í heimi og var að sjálfssögðu heimsótt.
Hér er Steinn með Gallabuxur, ómissandi safnplötu
í hvert plötusafn.
Stelpurnar í Frúnni eru alltaf gríðarlega hressar
enda engin ástæða til annars, þó ekki nema
væri fyrir það að sumarið í ár er
besta ár í sögu Frúarinnar. Búðin
var smekkfull allan tímann sem við vorum þarna, sem er
ekkert skrítið því Frúin er æðisleg.
Það var matvælasýning í íþróttahúsinu.
Fengum að smakka, þar á meðal Brynjuís, sem
síðar vannst ekki tími til að heimsækja (hneyksli!).
Þetta verður eina Akureyrarferð mín sem ég
fer ekki í Brynjuís. Á matvælasýningunni
var aðstaða til að grínast í líki Friðriks
IV:
Þó við meikuðumst ekki í Brynju fékk
ég minn Kólisterólborgara á Greifanum:
Og er svaka hress með það, eins og sést. Þegar
Steinn var að skoða Iðnaðarsafnið og ég var
sofandi út í bíl hringdi Gunnar Tryggvason, fyrrum
gítarleikari Póló og vinur okkar Steins. Hann hafði
loksins lesið Facebook-skilaboðin frá mér og við
upp að Botni þar sem Gunnar býr með 75 orgelum og
all mörgu dóti öðru. Hann hellti upp á kaffi
og dró fram búnka af litlum plötum. Hann var í
ótrúlega góðu stuði og leyfði okkur að
hirða eins og okkur listi. Ég tók smáskífutromluna
fyrir miðri mynd og hugsa mér nú gott til glóðarinnar
þegar ég verð kominn með Crosley
grammifóninn minn inn í stofu.
Svo var brunað í sollinn á ný og komið
þangað samdægurs kl. 22:45. Á leiðinni hlítt
á pönk og Partýzone, Burn samþjappað orkuskot
tekið á Ak fyrir heimferð (er ekki frá því
að það hafi haldið mér mjög hressum til Borgarness)
og etin ein vangefin pylsa í Skaðarskála. Niðurstaða:
Glæsilega velheppnuð vinýlferð og hefst þá
upptalning á góssinu:
(Gunnar í Póló):
Smáskífutromlan
Ævintýri - Illska/Lífsleiði (án umslags)
Harpa Gunnarsdóttir - ep (án umslags)
Ábót ep
The Crystals - All grown up
---
(Frúin):
Póló & Erla - Ég bið þín
ep
Póló & Bjarki - Lásí skó ep
Hljómsveit Svavars Gests & Raggi Bjarna - Limbó ep
(án umslags)
Barbapabba ep (án umslags)
Terry Jacks - Seasons in the sun
Abba - The album
Abba - Waterloo
Mannakorn - Í gegnum tíðina
Supertramp - Breakfast in America
---
(Bubbi):
Jah Wobble - The legend lives on... Betrayal
Simon & Garfunkel - Wednesday morning, 3 AM
The Photos - lim ed 2 LP edition (vannabí Blondie powerpop
frá 1980)
George Harrison - Cloud nine
The Records - Crashes (powerpop frá 1980)
The Pretenders - The Pretenders
Eagles - One of these nights
David Bowie - Hunky Dory
Orchestral Manoeuvres in the Dark - Orchestral Manoeuvres in the Dark
Ruts - Grin & bear it
Paul McCartney - Tripping the Live Fantastic (3 lp)
Paul McCartney - Flowers in the Dirt
Bob Marley & The Wailers - Survival
VA - The Shape of Finns to come (safnplata með finnsku pönki
frá 1980)
The Knack - Get the knack
Elvis Costello - Out of our idiot
Sex Pistols - The great rock n roll swindle
X - Los Angeles
X - Wild gift
The Skids - Scared to Dance
The Skids - Days in Europa
The Skids - The Absolute Game
The Ramones - Road to ruin
The Slits - Cut
The Nits - New flat
Kim Fowley - International heroes
20/20 - 20/20 (powerpop frá 1979)
The Professionals - I didn't see it coming (tveir gamlir Sex Pistolsar
að rembast eitthvað 1981)
Siouxsie & The Banshees - The scream
Tracey Ullman - You broke my heart in 17 places
Led Zeppelin - Houses of the holy
...úff, þetta er náttúrlega bilun. Þá
er bara að fara að rýma einhverjar hillur!
---
ps - Trommusessjónmaðurinn Clem Cattini sem hér er
minnst á að neðan mun ekki hafa spilað í You
really got me heldur einhver Bobby
Graham. Hef ég fengið tvær poppnördaábendingar
um þetta. Það er greinilega ekki allt alveg satt í
Wikipedíu!
03.10.09
Ekki missa af Tvíhöfða á Kananum fm91.9 í
dag frá 13 - 16. „Góður gestur“ kíkir við
upp úr kl. 15.
02.10.09
Halló halló!!! Bónus Póló?! „Þetta
gamla góða Póló!“ Ég man ekki eftir bleiku
svíni á gamla pólóinu en maður gefur þessu
engu að síður séns, það er ljóst,
þótt ég geti ekki alveg séð að ég
muni geta sturtað 2 lítrum ofan í mig. Ekki í
hvelli allavega. Spurning hvort þetta svali hinni nostalgísku
kröfu um Pólóið sem maður heyrir stundum.
---
Góðar umbúðir með spennandi mynd af vörunni
eru æskilegar þegar maður á að æsast upp
til að kaupa nýja vöru. Ég er alveg til í
að gefa nýja Sveppagratíninu
séns, en er ekki beint hvattur til þess af mjög svo illaheppnuðum
umbúðum. Brúnt og slepjulegt og minnir á kæfu
og blauta táfýlusokka, eða hvað finnst þér?
Persónulega hefði ég ekki haft mynd af þessu gratínu
heldur listrænar myndir af sveppum og alls ekki svona kúkabrúnt.
---
Fíton-blaðið kemur út í dag, fullt af
spennandi efni. Meðal annars:
Klukkaðu hausinn ef þú vilt lesa þetta. Svo
því sé haldið til haga þá er þessi
pistill að hluta endurvinnsla á „fyrirlestri“ sem ég
hélt fyrir auglýsingabransann í vor (eða hvenær
sem það var) + smá kvót í ævagamlan
Fókus-pistil sem kom til í framhaldi af því
að eitthvert símafyrirtækið byrjaði með mjög
kötting edge herferð fyrir kort sem var kallað „Rauður“.
---
Þú
og ég - Á Sprengisandi
Nú nú, þá er það Gunni
Þórðar í Borgarleikhúsinu í kvöld
og til að minna enn á þann möstsí viðburð
er hér gríðarleg pródöksjón eftir
meistarann af annarri plötu Þú og ég, Sprengisandur.
Hún kom út 1980, ofan í Bubba-geðveikina, og því
var kannski ekki alveg sama stemmningin fyrir stílhreinu diskóinu
og árið áður, þegar Ljúfa líf
kom út. Kom þá allt fyrir ekki að bandnu væri
snarað í síða frakka og látið bera logsuðugrímur
fyrir andlitinu. Eins og heyrist svífur andi Moroder hér
yfir vötnum og ég efast um að Á sprengisandi verði
nokkurn tímann jafn kúl og töff og í þessari
rosalegu útgáfu. Til að fullkomna pakka kvöldsins
á auðvitað að bregða sér á 30
ára afmælisdansleik dúettsins Þú og Ég
á Players Kópavogi í kvöld að loknu Gunna-gigginu,
en þar troða Buff líka upp.
---
Það var aldeilis ekki „einhver“ Clem Cattini, sem lék
inn á plötu Gunnars (sjá hér að neðan).
Clem er hreinlega einhver merkilegasti sessjón-trommari sögunnar
og á wikipedia
síðunni hans sést að hann spilaði á
45 númer eitt lög í Bretlandi. Hugsið því
um Gunna Þórðar þegar þið heyrið æsandi
bítið í til dæmis Kung Fu Fighting, Get in on með
T.Rex og It's not unusual. Samkvæmt þessu á Clem meira
að segja að hafa trommað You really got me með Kinks! Kannski
var það eitthvað svipað og þegar Ringo þótti
ekki nógu góður á Love me do og sessjón-maðurinn
Andy White var látinn tromma. Ringo fékk þó
að vera á tambórínunni.
01.10.09
Gunnar
Þórðarson - Magic moments
Það væri vangefin sturlun að missa af sólótónleikum
Gunna Þórðar í Borgarleikhúsinu annað
kvöld. Þar ætlar hann að spila úr sinni glæsilegu
söngbók, einn með kassagítarinn held ég,
nema það eru nokkrir kappar bókaðir með honum
og spila líklega líka, allavega í sumum lögum.
Gunnar hefur spilað svipað gigg úti á landi en aldrei
á mölinni fyrr. Um upphitun sjá Svavar Knútur
og Buff. Miðasalan er hér.
Gunni er náttúrlega íslenski Paul og Brian og
Burt rúllað upp í einn mann og hann var algjör kóngur
60s og 70s. Hljómar, Trúbrot, Einu sinni var, Þú
og ég... Það þarf ekki að þylja þetta
upp. Mörgum kann eflaust að þykja 80s-Gunni enn betri, en
ekki mér. Hér er lítið lag af fyrstu sólóplötu
Gunnars frá 1975. Platan gekk ekki súpervel en hefur elst
glæsilega. Sándlega gefur lagið fyrirheit um bæði
Þú og ég-diskóið og Einu sinni var-snilldina.
Gunnar gerir allt í þessu lagi nema að tromma, það
gerir einhver Clem Cattini.
---
Samsæri aldarinnar? Morrissey
og Díana prinsessa.
---
Bakþankinn heitir Yfirdrátturinn
og er náttúrlega haugalýgi. Eða hvað?
30.09.09
Conan O'Brien datt á hausinn á föstudaginn svo sýna
þurfti gamlan þátt. Hann mætti aftur á
mánudaginn og sagðist hafa skilið plottið í Lost
í 5 mínútur í heilahristingnum. Meistari. Nýlega
var hann með annan grínsnilling, Ricky Gervais, í settinu.
Sá var að kynna nýja mynd eftir sig (einhverja væmna
grínmynd, væntanlega, sem maður glápir þó
eflaust á), en Ricky eyddi þó meiri tíma í
að kynna leik sem hann hefur fundið upp - Typpi eða pungur?
Leikurinn gengur út á að vera í náttbuxum
með gati og draga typpi eða pung í gatið og láta
andstæðinginn giska á hvort þetta sé typpi
eða pungur í gatinu. Mjög góður leikur. Ricky
er með blogg
og gerir mikið af því að birta asnalegar myndir af
sér.
---
Eitthvað er á Facebook að græða. Ég
á t.d. svo marga vini þar að ég þyrfti að
leigja mjög stóran sal ef ég ætti að koma
þeim öllum fyrir. Stundum koma æðislegar myndir þar.
Æðislegar í þeim skilningi að þær
eru af mér. Svo var einum manni líst svona í gær
í kommentahala, en ég ætla ekki að segja hver lýsti
eða hverjum var verið að lýsa: (Hann er eins og) „sólblóma
smjörlíki með skaparhár“ - þess má
þó geta að ég sé Sólblóma
stundum í sturtu í WC og nú fer ég alltaf að
hugsa um Sólblóma þegar ég sé hann. Hvaða
rugl er þetta annars um að það séu gleðikonur
í WC?! Aldrei hef ég nokkurn tímann séð
nokkurn sem lítur út eins og hóra þar (djók).
---
Lady
& Bird - Not going anywhere
Barði og Keren „hafa sent frá sér“ metnaðarfulla
sinfóníupoppplötu La Ballade of Lady & Bird, a project
by Keren Ann Zeidel & Bardi Johansson. Innihaldið er sinfóútgáfur
af eldri lögum af plötum þeirra tveggja + fyrri samstarfsplötunni,
tekin upp með Sinfó í Háskólabíói
á Listahátíð í fyrrasumar og svo doktorað
til í eftirvinnslu. Þetta er eðlilega sófistikaterað
og flott fram í fingurgóma fagurkerans. Sjáðu
viðtalið við Barða á föstudaginn. En á
meðan geturðu horft á Konfekt
á Youtube.
29.09.09
Ríkir kallar eiga allt, þ.m.t. fjölmiðla (nema
Grapevine, þeir eru bláfátækir). Eða ríkt
lið, segjum það. Er ekki einhver vellauðug ekkja sem
á Moggann? Fólki finnst þetta einhver tíðindi
en svo er auðvitað ekki. Þegar ég var að vinna
á Pressunni svona 1993-4 átti einhver Friðrik blaðið.
Maður sá hann aldrei og eina sem maður vissi var að
hann var giftur Elínu Hirst og átti víst að nota
frasann: Greiddur reikningur, glatað fé. Hann skipti sér
aldrei af því hvað maður skrifaði og þá
var enginn að tala um eignarhald fjölmiðla og bla bla. Hann
hefði kannski skipt sér að því ef ég
hefði skrifað greinina "eigandi Pressunnar er algjört fífl".
Nú er látið að því liggja
að hér séu blóðug átök um leifarnar
af landinu. Ríkukallarnir komnir í hár saman og eitthvað
samsærisröfl. Æ ég veit það ekki. Veit
bara að ég hef mjög takmarkaðan áhuga á
að fylgjast með þessu bændur-flugust-á dæmi
í smáatriðum.
---
Hverjir eru góðu kapítalistarnir? Er ekki sama rassgatið
undir þessu öllu? Eru það góðir kapítalistar
sem geta takmarkað gróða sinn við einhverja ákveðna
upphæð? Geta grætt í hófi? Allir sjá
að græðgi útrásarliðsins fór úr
böndunum. Það skammtaði sér ógeðslegar
upphæðir. Davíð brjálaðist og tók
út úr bankanum. Svo hætti hann alveg að vera brjálaður.
Afhverju var hann ekki brjálaður áfram og barðist
á móti þessari þróun? Hann vill eftir
sem áður að gróði dragi samfélagið
áfram, en hversu mikill gróði er í lagi? Hvenær
verður gróði of mikill? Það væri gaman að
heyra gáfumenni ræða um gróðann og hvenær
hann verður sjúklegur og hættulegur.
---
Ríkukallarnir altso ráða öllu en svo hefur maður
sorgarsögu Borgarahreyfingarinnar fyrir nefinu til að sjá
hvað gerist þegar „venjulega fólkið“ ætlar að
láta til sín taka. Þau ætluðu að vera
svo miklu betri en allir hinir. Siðrænni. Æðislegri.
Fyrir fólkið. É ræt. Þetta er sem sé
vonlaust. Homo Sapiens er drasl. Enginn getur bjargað þessari
fáránlegu dýrategund og óviðbjargandi íslensku
þjóð nema velmeinandi geimverur. Og hugsanlega innganga
í Evrópusambandið. Þá getum við kannski
orðið svipað æðisleg og Svíar.
---
Ég held að þetta hafi nú verið leiðinlegasta
bloggfærsla mánaðarins. Sem er ókei af því
mánuðurinn er að verða búinn. Og þá
kemur nýr með ennþá meira stuði!
28.09.09
Einu sinni var til hljómsveit sem hét Gaddavír.
Töff nafn. Veit ekki hvort það var út af henni, en
í gamla daga talaði fólk stundum um Gaddavírsrokk.
Svo var líka talað um Graðhestarokk. Þetta vísar
til einhverslags örlí hefímetals, maður sér
fyrir sér að Slade og Deep Purple hafi fallið undir þessi
gullfallegu og ýlfrandi rokkuðu lýsingarorð. Nú
er til hljómsveitin Bárujárn og þeir eru með
ýkt lekkert lag gefins á Grapevine (SÆKJA!).
Bárujárnsrokk var náttúrlega mikið notað
einu sinni yfir Hefí metal. Pönk var kallað ræflarokk
og Jensguð reyndi að innleiða „pung-rokk“ í tímariti
sínu Halló. Nú virðast ensku heitin yfir tónlistarstefnur
einfaldlega hafa unnið. Pönk er kallað pönk, metall kallaður
metall, elektró elektró, teknó teknó, og rokk
og popp er kallað rokk og popp. Í árdaga rokks var ýmislegt
reynt til að íslenska fyrirbærið. Ég vitna
í bók mína:
Hvað á bólan að heita?
"Rock and roll" varð einfaldlega að "rokki", eða "rokki
og róli" í huga fólks. Nokkuð var þó
pælt í því á frumskeiði rokksins hvað
þessi nýja tónlist og dans ætti að heita.
"Vagg og velta" var uppástunga Lofts Guðmundssonar í
samnefndu lagi. "Rugg og velta" var ein hugmyndin og maður hringdi
í Velvakanda Morgunblaðsins og stakk upp á "hoppi og
skoppi". "Rokk og rúll" var tillaga dagblaðsins Tímans.
Ónefndur nemi í MR fann upp á "húllum hæ",
en í menntaskólanum á Akureyri gekk rokkið um
tíma undir nafninu "Trunt, trunt og tröllin í fjöllunum",
eða einfaldlega "trunt". Nokkur hætta þótti þó
á að þessi nafnagift gæti sært þjóðernisstolt
Íslendinga -- "því vissulega er truntið þjóðlegt!"
Það hefði þó verið gaman ef orðið
trunt hefði fests við rokkið, því þá
værum við kannski í dag með "Radio X -- eina útvarpsstöðin
sem truntar".
---
Ég veit ekki hvort Fm Belfast ætla að gera eitthvað
á þessu ári. Gefa út, meina ég. En allavega
eru þau hér
með í ágætu lagi með einhverjum Dana, Kasper
Björke á Youtube. Búinn að vera að kíkja
á lænöppið
á Iceland airwaves til að búa til þriðja árlega
brettamixið af stöffinu þar. Eins og áður hefur
komið fram er ég að fíla ensku Micachu
í botn, en annað rosa áhugavert er danska 60s-kvennabandið
Darling
don't dance, norsku Casiokidssem
spila grúví instrúmental og ammrísku The
Postelles eru að spila ágætis sálar-pönk.
En það vantar óneitanlega stærri atriðin á
hátíðina í ár. Það er væntanlega
glötuðu gengi íslensku krónunnar um að kenna.
Djísús fokk.
---
Og ekki kaupa Ben & Jerrys dós í 10-11 (1499 kr)
nema þú viljir endilega borga 501 kr meira fyrir hana en í
Hagkaupum (998 kr). Þú gætir reyndar neyðst til
að spreða 501 meira í svona dós ef þú
færð óstjórnlega löngun í svona á
milli kl. 20 og 10.
27.09.09
Halelúja! Ég lét undan svívirðilegri
græðginni og fékk mér gsm-síma með myndavél.
Nú get ég tekið stórfenglegar ljósmyndir
úr lífi mínu - verið með svokallað myndablogg.
Hér er hápunktur síðustu viku - Cheerios-turn
í Hagkaupum í Skeifunni. Já, líf mitt er fyllra
og betra með þessum síma, ekki spurning. Ég tók
fleiri myndir:
Hér er Frikki pönk að skoða pönksýninguna
í Kópavogi. Og hér er mynd úr sjónvarpsveri
Rúv:
Margrét og Brynja að lesa fréttirnar læf. Við
stóðum þarna á bakvið, við Felix, alveg
reddí í úrslita-PP. Maður hefði nú
aldeilis getað skandaliserað - stokkið allsber inn í
fréttatímann. En nei nei, ekkert pönk í manni
lengur. Bara settlegur þægur kall sem var meira að segja
að borga upp yfirdráttarheimildina sína. Já, ég
notaði sellátaurinn í það. Maður fær
ekki einu sinni kvittun þegar maður borgar upp svona yfirdrátt,
hvað þá handklæði eða bolla. DV hringi í
mig og var að forvitnast um þetta Iceland Express dæmi
og hin ægilegu svik við neytendahugsjónina og eitthvað
svona og spurðu hvað ég hefði fengið borgað.
Ég skammast mín nú svo fyrir að hafa selt mig
fyrir svona lítið að ég vildi helst ekki segja blaðakonunni
það. Gaf mig þó á endanum og sagði að
ég hafi fengið 1/1600 af því sem Bjarni Ármannsson
vill ekki borga af skuldum sínum. Og reiknaðu nú.
---
Öll familían fór á nýju Sveppamyndina.
Það var smekkfullt bíó og allir í stuði.
Elísabet hafði aldrei farið í bíó áður
á ævinni og sat stjörf yfir þessu. Maður gerir
nú ekki meira kröfur en að börnin hafi gaman og það
gerðu þau. Sveppi virkar því sem barnamynd. Ég
svaf full mikið til að vera dómbær, en gæti
þó trúað að það mætti alveg
vera feitari söguþráður í þessu. Aðeins
feitari. Það var sniðugt að láta þetta gerast
á Vellinum en til dæmis hefði þá mátt
hafa eins og einn amerískan eftirlegu-hermann spretta upp og hræða
strákana. Maður skildi ekkert hvað Egill Ólafsson
átti að vera. Eins hefði mátt taka þetta „pabbi
minn er biskup“-grín í Góa enn lengra og láta
hann faðma stóran karl í svartri skikkju í enda
myndarinnar þegar fullorðna fólkið sækir strákana
út á Leifsstöð. Boðuð er framhaldsmynd,
Sveppi og dularfulla hótelherbergið, svo Sveppastuðið
er væntanlega bara rétt að byrja.
---
Stórfréttir úr fornöld! Bjössi bassaleikari
F/8 fann fornminjar. Hann skrifaði og sendi myndir: „fór
í gamla skúffu „heima“ í Hrauntungunni og fann þar
filmu frá því í den og hér er afraksturinn...
eitthvað af þessum myndum eru reyndar á sýningunni.
Teknar á „Kodak Instamatic“ sem búin var leifturkubbi! Ekki
man ég þó hver tók myndirnar.... Þá
fann ég í sömu skúffu kassettu með upptöku
frá giggi í Kópavogsbíó... gæðin
úr bílskúrsupptökunum eru nú reyndar meiri
en þó má m.a. heyra að allt ætlar um koll
að keyra meðal áhangenda F8.... engu líkt! Þarf
að koma þessu á mp3...“
Þar sem stöffið hrannast upp var ekkert annað að
gera nema að opna sérstaka
F/8 síðu og þar hef ég sett inn allar myndirnar
sem Bjössi sendi. Þarna eru líka upptökur og svo
á eflaust eftir að bætast við giggið sem Bjössi
talar um úr Kópavogsbíói + gigg úr Norðurkjallara
MH sem ég á á spólu.
Myndirnar eru allar frá giggi í Snælandsskóla
30/4 1981. Ég lýsi gigginu sem „Yeech“ í dagbók,
sem hefur væntanlega þýtt að þetta var slappt
gigg. Þetta var í fyrsta og eina skipti sem ég hef
stigið inn í Snælandsskóla, en hann er á
jaðri Fossvogs og ekki á því svæði í
Kóp sem maður hélt sig á. Eins og sést
lít ég gríðarlega töff út í
Sex Pistols bol sem ég man nú hreinlega ekki eftir að
hafa átt. Allir í bandinu eru 1965-módel svo við
urðum 16 ára 1981. Á þessari mynd sést í
bakið á Ara Einarssyni, sem spilaði með F/8 síðustu
tvö giggin.
Hér er Ari og það sem verra er: hann er að spila
á gítarinn minn, þennan forláta Gibson SG. Ég
keypti þennan gítar af einhverjum eldri poppara man ég
en Ari hlýtur að hafa fengið mig til að skiptast á
gíturum á þessu giggi. Ég man allavega ekkert
eftir þessum gítar sem ég er að spila á
og veit ekki einu sinni hvaða tegund þetta er. Svona hefur Ari
getað ráðið yfir manni því hann var náttúrlega
í Fræbbblunum, eins og Tryggvi Þór söngvara,
og því ansi mikið meira kúl en maður sjálfur.
Hér er Tryggvi Þór, gríðartöff íþróttatýpa
eins og sjá má:
Mjög töff! Þarna á bakvið sést Haukur
trommari flengja settið. Haukur kom áfram með mér
í hljómsveitirnar Geðfró og Beri-Beri (Sigga Beinteins
söng í báðum - og ætli maður fari ekki
að rifja það allt upp með hljóðdæmum
næst) og síðan í S.H.Draum. Spilaði þar
til Biggi tók við 1986 og inn á Bensin skrímslið
skríður EPið. Haukur rekur skartgripabúðina Carat
í Smáralind í dag. Svo var það Bjössi
bassaleikari sem hér sést pönka með Ara:
Bjössi kom yfir í Geðfró, en skömmu síðar
beit ég það í mig að ég vildi spila
á bassa frekar. Varð því sveitin leyst upp en stofnuð
skömmu síðar aftur án Bjössa, og hét
þá Beri-Beri. Söngkonan víðfræga Sigga
Beinteins var í báðum þessum böndum, og þegar
henni var hent út vorum við eftir þrír, ég,
Haukur og Steini og úr varð S.H.Draumur. Þessi mynd af
mér hangir uppi á Pönksýningunni
(ég ætla rétt að vona að þú hafir
séðana?) og er nokkuð töff. Gríðarsmart
afturhlutinn á mér og nokkur pönkspenna í loftinu
hjá áhorfendum, sýnist mér:
Þarna hef ég strax verið farinn að girða mig
upp að geirvörtum, sem er auðvitað mest töff, eins
og allir vita. En talandi um Pönksýninguna þá
hefur hið metnaðarfulla Tónlistarsafn í Kópavogi
sett nokkur videó á forsíðuna,
meðal annars HFF að flytja ástarlagið frábæra,
„Jón Sigurðsson“. Kópavogur rulez! Punk's not dead!
---
Byrjunin á hverju ferðalagi er að kaupa Lonely Planet
bók um staðinn sem maður ætlar að heimsækja.
Þess vegna keypti ég mér bók um Berlín
í gær. Ég var búinn að leita út um
allt og næstum búinn að panta á Amazon á
endanum en fattaði þá að bókin fékkst
í Iðu. Þar er langbest úrval af svona bókum
í bænum. Búinn að fletta bókinni aðeins
og sé að í Berlín er Ramones-safn.
Það er þá allavega kominn einn staður sem maður
tékkar pottþétt á.
---
Hin gullfallega Beth Ditto er allsstaðar þar sem maður
kemur þessa dagana með The Gossip og Heavy
Cross. Það er gaman, ég er alveg að fíla
fólk sem sparkar í rassgatið á staðalímyndum.
Platan sem lagið er á er alveg ágæt. Og nýja
veggfóðrið hér á síðunni er í
stíl. Svo er víst komin tískulína
líka. |