05.10.10
Ég er sallarólegur og hef enga þörf fyrir
að æsa mig á Austurvelli, sorrí. Held líka
að það sé enginn skárri í augnablikinu
en Steingrímur og Jóhanna og þetta lið, þótt
auðvitað mættu þau vera miklu duglegri í peppdeildinni
og allt upp á borðinu-deildinni. Og þó, kannski
er fullt af ógeðslega kúl og kláru fólki
- svona álíka æðislegu og því sem
samdi Rannsóknarskýrsluna (sem virðist vera eina fólkið
á landinu, sem almenn sátt ríkir um að sé
klárt og kúl) - sem Ólafur Ragnar gæti skipað
í utanflokkastjórn og þá yrði allt rosa
æðislegt og allir fengu allt sem þeir vildu. Svoleiðis
fólk væri allavega laust við þann inngróna
aumingjaskap og spillingarfnyk sem leggur um alla fjórflokka.
Fúlt samt að það eigi að skella á einni
massífri kryppu núna - eins og mér sýnist vera
málið. Ég var ekkert að spá í þessu
í minni Pollýönnu, en svo fyrir svona viku fór
allt í einu að læðast að manni sá grunur
að það væru "erfiðir tímar framanundan".
Kvíðahnútur hnýttur á fréttastöðvum.
Ég hélt satt að segja að kryppan væri að
klárast, eða allavega að bráðum gætum við
farið að "horfða til himins".
Hvað á að gera? Þola vondu tíðina og
bíða spenntur eftir því að Bauhaus opni og
til hugarangurs lesa sér daglega til um hvað ríkukarlarnir
eru enn að græða mikið þrátt fyrir allt
og fá afskrifað – eða erða bara bylting á Ísland?
Og hvernig bylting þá? Eitt massíft fokk off til hinna
auðvaldsknúnu Vesturlandanna og allra helvítis ríkukarlanna,
sem "við" skuldum pening og fá þá í staðinn
"Kúbu norðursins". Vinir Ólafs Ragnars kæmu sterkir
inn og það yrðu endalausir Rússneskir og Kínverskir
dagar í Hagkaupum. Ööömmm.
En mótmælin, já.
"Nú vilja Sjálfstæðismenn fá sitt
"vanhæf ríkisstjórn" móment og vera með
smá byltingu. Hvað varð um "kommúnistapakkið"?
-
segir einn á FB og annar bættir við "að sjá
Óla Björn Kárason varaþingmann Þorgerðar
Katrínar tromma á tóma N1 olíutunnu skapar
nokkrar spurningar."
Myndin hér að ofan sýnir enmitt Óla Björn
Kárason, bráttumann alþýðunnar, í
grengjandi stuði að mótmæla. Er hann hæfari
en einhver annar að tosa þjóðina á hárinu
upp úr rústunum? Hvernig er það annars með
þessa blessuðu flokkadrætti - verða þeir alltaf
til staðar? Eru þeir ekki ástæða þess
að allt situr fast? Flokkadrættirnir í þjóðfélaginu.
Fólk er að væla um að "flokkarnir vinni saman" en
svo hefur það ekki hugmyndaflug til annars en að flokkadraga
sig í drulluna sjálft. Þetta Sjálfsstæðislið
er vissulega slepjulega lummó upp til hópa, það
er erfitt að halda öðru fram, en verður ekki að hafaða
með því a.m.k. 30% þjóðarinnar mun alltaf
kjósa þetta? Er það ekki staðreynd að fólk
mun skipa sér í hópa að eilífu – við
getum kallað það vinstri og hægri. Á að
koma öðrum hópnum fyrir á Norðurlandi og hínum
á Suðurlandi? Virkar ekki samfélagið þegar
bestu element þessara tveggja hópa vinna saman? Ég
hefði haldið það.
En annars. Ef mig langar til að stinga hausnum í sandinn
þá geri ég það bara. Tek hann kannski upp
þegar ég heyri óm af lausnum og hugmyndum en ekki í
eggi að smallast á gömlu steinhúsi. Kannski verður
fjölmiðlalaus dagur í dag.
---
Hvíta bókin hans Einars Más var á frábæru
tilboði á lagersölu Forlagsins, en ég keypti hana
ekki því ég er kominn með kryppuofnæmi. Nenn'enni
ekki lengur. Ég tók algjört kast á Einari Má
einu sinni. Fannst ljóðabókin hans Er nokkur í
Kórónafötum hér inni svo æðisleg að
ég eyddi heilum degi (25.05.1982) í að "endurvélrita"
og hefta hana saman blaðsíðu fyrir blaðsíðu.
Ég á sem sé þessa ljóðabók
í einu eintaki. Forsíðan er öðruvísi,
svona:
Þetta er önnur ljóðabókin hans, Gallerí
Suðurgötu 7 gaf út 1980. Mér fannst hún bera
af, en Sendisveinninn er einmana kom út fyrr sama ár og Róbinson
Krúsó snýr aftur kom 1981. Svo kom Riddarar hringstigans
1982 og megameik. Á sama tíma var Einar Kárason í
miklu uppáhaldi líka. Ég las Þetta eru asna
Guðjón svona þrisvar. Ljóstollur Ólafs Gunnarssonar
var líka í miklum metum en Guðbergur Bergsson var líklega
í allra mestum metum, gamla æðislega stöffið
og alveg að Sögunni af Ara Fróðasyni og Hugborgu konu
hans. Þar koma fyrir hin frábæru hljómsveitarnöfn
Steiktir naflar og Úldinn skítur. Mætti kannski skipa
þessa meistara í utanflokkastjórn? Ljóðastjórnin
svokallaða.
Án
orma - Dansaðu fíflið þitt, dansaðu /
Án
orma - Ástardraumur
Strákarnir í Án orma voru líka hrifnir
af Einari Má og gáfu út tveggja laga plötu 1981
með lögum við texta Einars. Ég þekki því
miður ekki sögu Án orma í þaula, eða Amon
Ra, fyrirrennara bandsins, en þeir komu allavega frá Austfjörðum
og í bandinu voru að minnsta kosti þeir Hörður
Bragason og Jón Skuggi, sem skömmu síðar gerðu
killembilly garðinn frægann með Oxsmá. Bandið
var umvafið dulúð á meðan það starfaði
eins og sést á neðangreindri frétt. Ekkert varð
því miður af frekari útgáfustarfssemi Án
orma fyrirtækisins.
03.10.10
Fór á forsýningu á Buddy
Holly söngleikinn í nýuppsjænuðu Austurbæjarbíói.
Var bara nokkuð hrifinn. Þetta er 40% sjó, 40% tónleikar
og ekki nema svona 20% leikrit. Ingó er mjög traustur í
þessu hlutverki, ekki að sjá að hann sé einhver
áhugaleikari að stíga sín fyrstu skref, og allir
bara helvíti þéttir og góðir, sándið
gott á góðu blasti og flutningur mjög fínn.
Jói G frábær sem þessi bjánalegi kynnir
á síðustu tónleikum Buddys í Iowa, Felix
og Björgvin Franz traustir og flottir, já og bara allt dúndur
gott, strákarnir sem leika Crickets og stelpurnar og blökkufólkið
og bara allir alveg tipp topp. Maður komst alveg í fíling.
Dagbjartur (7 ára) kom með og var líka mjög hress
með sýninguna.
Þessi tónlist er náttúrlega frábær,
sögulega er þetta flest satt og rétt í verkinu
(auðvitað allt ýkt og tjúnað til svo það
sé flottara á sviði), en ég naut þess reyndar
að vera nýbúinn að sjá The Buddy Holly Story,
bíómynd frá 1979 með Gary Busey í hlutverki
Buddys Hollys. Kannaðist því vel við söguna.
Þetta er auðvitað stutt saga því Buddy dó
þegar hann var 22 ára. Pældu í því.
Búinn að koma miklu í verk samt og það er ekkert
svo víst að hann hefði komið sterkur inn í síðara
tíma bítl og sýru. Samt aldrei að vita. Buddy
var það leitandi og frjór tónlistamaður að
það er aldrei að vita nema hann hafi verið með puttann
á púlsinum og komið með einhverja æðislega
sýrupoppplötu 1967. Ef... ef...?
(Mynd: Eina LP plata BH & The Crickets)
Buddy lagði línuna fyrir það sem síðar
kom. Samdi lögin sjálfur og tók upp, var leikstjóri
eigin tónlistarferils, ekki leiksoppur annarra. Það er
frábær einfaldleiki í útsetningum sem er svo
heillandi við fyrstu verk hans. Og náttúrlega gripið
í melódíunum. Bítlarnir voru geðveikir
aðdáendur og fengu þá hugmynd að fyrst Buddy
gæti samið lög þá gætu þeir það
líka. Í upphafi Bítlasögunnar mætti George
Martin með lag sem hann hafði þefað uppi og vildi að
strákarnir myndu taka upp og gefa út, lagið How Do You
Do It? Hann fullyrti að þetta lag væri „Number 1 song“.
Hann var ekki að ljúga því eins og kom síðar
í ljós (Gerry & the Pacemakers fóru með lagið
á toppinn). Bítlarnir létu til leiðast og tóku
upp lagið en voru alls ekkert ánægðir með það,
fannst það bara ömurlegt og voru auk þess ekkert hrifnir
af þeirri hugmynd að gefa út lög eftir aðra (nema
þá klassísk lög sem þeir héldu uppá
eins og Twist and Shout o.s.frv.). Þeir sannfærðu George
Martin um að leggja lagið til hliðar og reyna við annað
lag sem John Lennon hafði samið, Please Please Me. The rest is
history. Og hverjum er þetta að þakka? Buddy Holly!
Auk þess var Buddy harður í horn að taka. Honum
og ýldubelgnum Ed Sullivan sjónvarpsmanni lenti saman. Af
Wikipediu:
There was another side to Sullivan: he could be very quick to take
offense if he felt he had been crossed, and could hold a grudge for a long
time. This could unfortunately be seen as a part of his TV personality.
Jackie Mason, Bo Diddley, Buddy Holly, and The Doors became intimately
familiar with Sullivan's negative side.
On January 26, 1958, for their second appearance on The Ed Sullivan
Show, Buddy Holly and the Crickets were scheduled to perform two songs.
Sullivan wanted the band to substitute a different song for their record
hit "Oh, Boy!", which he felt was too raucous. Holly had already told his
hometown friends in Texas that he would be singing "Oh, Boy!" for them,
and told Sullivan as much. During the afternoon the Crickets were summoned
to rehearsal at short notice, but only Holly was in their dressing room.
When asked where the others were, Holly replied, "I don't know. No telling."
Sullivan then turned to Holly and said "I guess The Crickets are not too
excited to be on The Ed Sullivan Show" to which Holly caustically replied,
"I hope they're damn more excited than I am." Sullivan, already bothered
by the choice of songs, was now even angrier. He cut the Crickets' act
from two songs to one, and when introducing them mispronounced Holly's
name, so it came out vaguely as 'Hollered' or "Holland." He also pronounced
Holly's backing band as what sounded like "The Picketts". In addition,
Sullivan saw to it that the microphone for Holly's electric guitar was
turned off. Holly tried to compensate by singing as loudly as he could,
and repeatedly trying to turn up the volume on his guitar. For the instrumental
break he cut loose with a dramatic solo, making clear to the audience that
the technical fault wasn't his. The band was received so well that Sullivan
was forced to invite them back for a third appearance. Holly's response
was that Sullivan didn't have enough money. Film of the performance survives...
Já og er hér: http://www.youtube.com/watch?v=DIpc2nsYQUs
Svo kom dauðinn með eintóm leiðindi eins og vanalega.
Hin unga eiginkona Buddys, María Elena, missti fóstrið
svo sonur Buddys er ekki einu sinni á meðal vor. En tónlistin
lifir.
Hafi Buddy Holly æði gripið um sig má kafa dýpra.
Remembering
Buddy: The Definitive Biography of Buddy Holly e. John Goldrosen og
John Goldrosen þykir besta Buddy ævisagan. Hef ekki lesið
hana en ætla að gera það.
Og svo er það náttúrlega hin endalega Buddy
dýrkunaraðferð: Heimsókn í Buddy
Holly Center í Lubbock, Texas. Ef sýningin gengur vel,
eins og hún ætti að gera, og peningarnir velta inn í
stríðum straumum, hlýtur að vera skroppið þangað
með kastið og krjúið þegar sýningum líkur.
Ég ætla a.m.k. að skreppa einn daginn! (í sömu
ferð og í Graceland, Nashville o.s.frv.)
02.10.10
Það urðu engar náttúruhamfarir. Manngert
kerfi ofhitnaði bara vegna massífrar græðgi
og sprakk. Það er verið að tjasla því saman.
Það er allavega verið að tjasla einhverju saman. Vonandi
einhverju öðru samt. Og hver á að stjórna súpunni?
Mér sýnist Sjálfsstæðisflokkur og Framsókn
vilja komast að aftur – þeir halda a.m.k. að það
sé eftirspurn eftir sér. Þá yrði nú
aldeilis friður í samfélaginu. Kosningar? Kommon, það
búa bara 315.000 manns hérna. Halda allir að eitthvað
kraftaverkafólk sé í felum upp á háalofti?
Einhverjir geðveikt frábærir Vilmundar Gylfasonar sem
bíða bara eftir að frelsa okkur úr hrammi auðvaldsins
og reisa fullkomið land allsnægta og jöfnuðar?
Ég er búinn að fá svo mikið óverdós
af þessu endalausa hjakki að ég óskaði þess
ekki einu sinni að Ólafur Ragnar fengi egg í hausinn.
Hvað er hann samt alltaf að röfla um Kína og Rússland?
Eru það ekki axlir hins illa? Sama hvaða gott kemur? Allir
voða glaðir í hergagnaverksmiðjunni í Sandgerði?
Dorrit góð samt. Ég trúi því ekki
að
hún sé orðin sextug.
Samt lýsandi fyrir allt og allt að eymingja presturinn sem
enginn veit hver er, frænka hans Eiríks Jónssonar,
fengi egg í hausinn, en ekki aðalgaurarnir. Er það
ekki alltaf þannig? Svo kom hreinsunardeildin á bullandi yfirvinnutaxta
og allt búið í bili.
Ég vil helst hlusta á þá sem tala í
lausnum. Ekki opna á ykkur kjaftinn nema það fylgi lausn
á vandamálinu. Nenni ekki þessu endalausa allir æpandi
og gólandi, forsetinn gerandi eitt, ríkisstjórnin
annað, stjórnarandstaða í kasti, allt brjálað
og geðveikt. Allir þusandi og vælandi og hrópandi
bandbrjálaðir í heimtufrekju og blindu á eigin
mistök og lesti. Það þarf að koma sér niður
á sameiginleg markmið og stefna svo þangað. Þegar
hjakkið er orðið óbærilegt slekk ég bara
í anda Geðorðanna,
sem ég þreytist ekki á að tönglast á
- #6 er klassík. Ooo, það er svo gott að slökkva.
Vikuleg sjónvarpsútsending þar sem Jóhanna
og Steingrímur (því við höfum ekkert skárra
lýðræðiskjörið eins og er) færu yfir
stöðuna og peppuðu upp mannskapinn væri strax eitthvað.
Helst samt eitthvað annað fólk en þau. Það
er farið að fylgja þeim kvíðahnútur. Pepp
er gott. Því glasið er alltaf hálft – þetta
er alltaf bara spurning um það hvort þér finnist
það hálf fullt eða hálf tómt (svo gripið
sé til klisjulegra samlíkinga). Katrín Jakobs er náttúrlega
bæði lífleg og hress og væri fullkomin í
pepp. Peppmálaráðherra Íslands. Hún var
dj hjá Gústa Boga í gær í Hinu opinbera
(þú
getur hlustað á dj Kötu hér) og var bara svaka
kúl, spilaði töff stöff og var flott. Hún er
sko menntamálaráðherrann minn. Þetta segi ég
án þess að ég sé eitthvað á leiðinni
að sjúga af opinberum spenum. Sótti ekki einu sinni um
Listamannalaun, en síðast séns til þess var í
gær.
Mér fyndist það líka dáldið flott
ef Barack Obama kæmi hingað í heimsókn. Öndergránd
blaðið Mogginn greindi frá í gær að Jóhanna
hefði boðið honum. Ég myndi mæta með börnin
og veifa fána þegar bílalestin færi hjá.
Nei, í alvöru. Maður verður að hafa eitthvað.
---
Stubbi
og Stuðkarlarnir - Ég er táningur
Stubbi og Stuðkarlarnir var eitt af þessum frábærlega
hallærislegu böndum sem Stúdíó Bimbó
á Akureyri gaf út örlí 80s. Bandið var held
ég frá Siglufirði. Aðalmennirnir voru Stubbi (Kristbjörn
Bjarnason) og Leó Ólason sem samdi bæði lögin
á smáskífunni sem kom út 1983. A-hliðin,
Með kveðju til þín, er Geirmundarleg ballaða,
en B-hliðin, Ég er táningur, er skemmtilegt stuðpopp.
Ekki síst fer trommuheilinn "Þrusi" á kostum. Tímarit.is
gefur ekki mikið uppi um þetta dæmi. Einn dóm fann
ég þó, neikvæðann mjög eftir Braga Ólafsson
í Tímanum, frá 1983.
01.10.10
Kvöldstundin með Frímanni Gunnarssyni var frábær
í Háskólabíói á miðvikudagskvöldið.
Mikilfenglegt var að vera í nálægð við
Klovn-karlanna, enda Klovn svo geðveik snilld. Frank fór með
gamanmál á ensku og var ekkert svo ægilega fyndinn.
Óvanur því að grínast á ensku og
kannski of fullur. Hjartaknúsarinn Casper Christiansen kom í
settið, en þeir voru ekkert ægilega skemmtilegir þar
heldur. Svo kom Jón Gnarr og var á ensku sem var dáldið
asnalegt. Hann hefur náttúrlega ekki haft tíma til
að endurnýja atriðið sitt sökum anna við annað
svo hann var mest með stöff sem ég hafði heyrt á
Söguloftinu í Borgarnesi, nema bara á ensku. Fyrir hlé
var aðalstöffið. Ari Eldjárn svoleiðis geðveikt
góður og Friðrik Friðriksson brá sér í
hlutverk Dr. Jóns Jóns Jónssonar, ömurlegs grínara,
sem var frábærlega fyndinn. Ég hélt ég
myndi pissa á mig. Finnski karlinn var góður en norska
stelpan ekkert svo. Gunnar Hansson sem Frímann var svo náttúrlega
algjörlega meiriháttar. Mjög fínt allt saman og
ógeðslega gaman!
---
Finnski grínistinn, André Wickström, talaði
um dvöl sína á Íslandi. Hann var skiljanlega
óánægður með Bláa lónið.
Borgaði 4500 kall ofan í en tók eftir því
að þeir sem voru með íslensk kort (s.s. þeir
sem eru íslenskir) þurfa "bara" að borga 1500 kall. Helvítis
rasismi, hvæsti hann sármóðgaður. Sagðist
þó hafa náð sér niður á lóninu
með því að skíta í það. Þetta
er auðvitað ömurleg framkoma hjá Bláa að
láta svona. Hvað þurfa þeir eiginlega að græða
mikið á þessu lóni sínu? Mér dettur
ekki í hug að fara þarna og ekki heldur þótt
ég sé með útlendinga. Segi þeim að þarna
sé stundaður rasismi og að þetta sé okur túristagildra
dauðans. Miklu meira fútt bara að fara í einhverja
af þessum æðisgengnu sundlaugum sem við eigum. Samskonar
mismunun á sér stað hjá öðrum túristafyrirtækjum.
Það kostar meira í hvalaskoðun ef maður er útlendingur
heldur en ef maður er Íslendingur. Þetta er náttúrlega
niðurlægjandi rugl. Er þetta ímyndin sem útlendingar
eiga að hafa af Íslendingum? Okrandi smásálir
sem gera vel við "sitt fólk"? Fólk á að skammast
sín, verðleggja sig á sanngjörnu verði og því
sama fyrir alla. Hvað eruði að spá?
---
Nýja ókeypis vikublaðið FRÉTTATÍMINN
kemur í fyrsta skipti út í dag. Ég skrifa í
blaðið, er með neytendahorn (Umboðsmaður neytanda)
og skrifa plötudóma í örskeitastíl. Þetta
vinnur saman, Okursíðan
og hornið í blaðinu. Svo endilega dælið
á mig okurdæmum og neytendapælingum. Þar sem
sellát samningur minn við Iceland Express rennur ekki út
fyrr en um áramótin er ég vanhæfur til að
fjalla um flug að sinni.
---
Jónas
Sigurðsson & Ritvélar framtíðarinnar - Allt er
eitthvað
Sólstrandargæjinn Jónas Sig sendir nú frá
sér síngúl nr. 2, sem jafnframt er titillag tilvonandi
plötu "Allt er eitthvað". Diskurinn ku vera „heilmikið ferðalag“
og Jónas og Ritvélarnar bjóða áhugasömum
að koma með og taka þátt í því
ferðalagi með þeim í (ný-uppgerðu) Tjarnarbíói
þann 12. Október. (tengill
á giggið). Spennandi!
---
Benny
Crespo's Gang - Night Time
Nýtt og sneddí lag með Benny. Lovísa syngur.
Sendingin kom með fréttó: Hljómsveitin Benny
Crespo's Gang hefur sent frá sér lagið Night Time. Lagið
er það fyrsta sem sveitin gefur frá sér af nýrri
plötu sem hún vinnur hörðum höndum að um
þesssar mundir en aðdáendur sveitarinnar hafa beðið
spenntir eftir nýju efni frá sveitinni frá því
að hún gaf út samnefnda plötu árið 2007.
Lagið er sungið af söngkonu sveitarinnar, Lovísu,
en hún er kannski betur þekkt undir listamanns nafninu Lay
Low. Í þessu lagi er undirspilið frábrugðið
því sem aðdáendur Lay Low eiga að venjast en
það sem einkennir lagið er taktfastur trommuleikur, skemmtilegt
samspil gítars, bassa, hljóðgerfla og grípandi
söngmelódíu.
Fyrsta plata sveitarinnar, sem kom út árið 2007
innihélt rokkaða, taktskipta og nokkuð flókna tónlist,
sem minnir á ,,prog”-risa 8. áratugarins að viðbættum
ferskum og nýjum vindum. Meðvitund um fortíðina í
tónlist, frjó hugsun, áhugi og kraftur einkennir Benny
Crespo´s Gang, að viðbættum hæfileikum liðsmanna
sveitarinnar.
29.08.10
(mynd: Tóti Leifs)
Nú sýnist mörgum eitt og annað um hitt og þetta,
aðallega þó þetta með Why try Haarde og það.
Ýmsir taka trylling á Facebook og eru svekktir og sárir
að fleiri svefnhaugar hafi ekki verið leiddir upp að gálganum,
vilja kosningar til að fá einhverja nýja sem geta þá
væntanlega tuddast á „okkur“ líka, enda sama rassgatið
undir þessu öllu þegar til kastanna kemur – er það
ekki? Margir eru sárir og svekktir og sumir eru orðnir svo brjálaðir
að það fossar út úr þeim gallið,
helst það að Íslendingar séu upp til hópa
djöfulsins drullusokkar og fávitar og skríll og væli
væli væl. Þeir sem láta svona eru líklega
í mestri skuldasúpunni. Ég væri líka
brjálaður ef ég skuldaði tvöhundruð milljónir
fyrir 30 milljón krónu bjálkahús og sautján
fyrir pallbíl, sem kostaði sex og er alltaf með tóman
pallinn og kemst hvergi í bílastæði. Í safnhaugi
leiðindanna fann ég eitt gullkorn, sem datt í kommenti
frá Guðveigu Eyglóardóttir, þeirrar sömu
og rak veitingastaðinn Halastjörnuna og kom fram undir kántrínafninu
Guðveig Take me Home á síðustu öld. Full ástæða
er til að taka undir þetta með henni: „Mér er farið
að líða eins og barni á leikskóla þar
sem allir leikskólakennararnir eru á LSD og mamma og pabbi
eigi aldrei eftir að sækja mig.“
---
Pálmi
Gunnarsson - Þorparinn (vinsamlegast hækkaðu í
botn!)
Hinn frábæri Pálmi Gunnarsson er sextugur í
dag. Til hamingju með það! Pálmi hefur auðvitað
sungið haugana af frábærum lögum og er snilldar bassaleikari.
Af mörgum góðum lögum þá fer ég
í mesta stuðið við að heyra Þorparann (kom
upphaflega út á sólóplötu Magga Eiríks,
Smámyndir, 1982). Það er frábært þegar
þetta lag kemur í útvarpinu þegar ég er
undir stýri. Þá hækka ég allt í
botn og skrúfa niður rúðuna. Bónus: Dubstep
Remix útgáfa
Terrordisco af laginu.
---
Jóhann
Jóhannsson - Pods
Jói í Hallgrímskirkju á föstudagskvöldið!
Lagið hérna Pods er af and in the endless pause there came the
sound of bees. Fréttóið er svona: Alþjóðlegri
kvikmyndahátíð í Reykjavík og 12 Tónum
er það sannur heiður að kynna stórtónleika
með Jóhanni Jóhannsyni, sem haldnir verða í
Hallgrímskirkju
föstudagskvöldið 1. október næstkomandi. Þetta
verða fyrstu tónleikar Jóhanns á Íslandi
í fjögur ár, en hann hefur verið að gera það
gott á erlendri grundu að undanförnu.
Jóhann verður ekki einn síns liðs á
tónleikunum því hann mun hafa fimm manna hljómsveit
sér til halds og trausts. Hana skipa þau Matthías Hemstock
á slagverk, Una Sveinbjarnardóttir og Gréta Guðnadóttir
á fiðlur, Guðmundur Kristmundsson á víólu
og Hrafnkell Egilsson sellóleikari.
Á tónleikunum mun sveitin spila tónlist af
þremur plötum Jóhanns; Englabörnum, Fordlandia og
IBM 1401, a User's Manual, í bland við nýtt efni sem
enn hefur ekki komið út.
Þá mun Magnús Helgason jafnframt sýna
kvikmyndir sem hann hefur gert sérstaklega við tónlistina,
en Magnús er yfirleitt með sveitinni þegar hún
leikur á tónleikum erlendis. Kvikmyndir Magnúsar hafa
ekki verið sýndar áður á Íslandi.
Í lok síðasta árs kom út hljómplata
Jóhanns “and in the endless pause there came the sound of bees”
hjá 12 Tónum og í apríl var hún gefin
út hjá Type útgáfunni um allan heim. Hljómplatan
inniheldur tónlist úr kvikmyndinni Varmints sem hefur fengið
fjölda verðlauna og var m.a. tilnefnd til BAFTA-verðlaunanna.
Tónlistin sjálf hefur fengið verðlaun á kvikmyndahátíðum
í Bandaríkjunum og Japan.
Fyrri plötur Jóhanns hafa fengið frábæra
dóma í erlendum fjölmiðlum og var Fordlandia til
dæmis víða á listum yfir bestu plötur ársins
2008. Auk þess fékk platan Íslensku tónlistarverðlaunin
fyrir bestu plötuna í flokki sígildrar- og samtímatónlistar.
Miðasala á tónleikana fer fram í
verslun Eymundsson, Austurstræti, á riff.is og í
verslun 12 Tóna við Skólavörðustíg.
Miðaverð er 2.500 kr. en 2.000 fyrir passahafa RIFF.
Daisy
Hill Puppy Farm - Speedball
Jóhann var sem kunnugt er í hinni æðsigengnu
Daisy Hill Puppy Farm. Erðanúmúsík og Lakeland
(sama settöpp og gaf út Goð) gaf út 4-laga EP plötu
Daisy árið 1988. Ógeðslega gott stöff, frægast
var kóverið af Blondie laginu Heart of Glass – ég man
enn eftir þeirri unaðstilfinningu sem streymdi um mig þegar
ég lá á bakinu í B&B í London 1988
og John Peel spilaði lagið í útvarpinu – en þrjú
frumsömdu lögin voru hvert öðru betra. Jói var
orðinn einn í bandinu á endanum og önnur 4 laga
plata, Spraycan 12", kom út 1989. Ég fann þessa frábæru
mynd af vintage Daisy Hill í skólablaði MH frá
því 1988.
---
vol. #1:
(Sirkus/Fbl. 04.05.2007)
28.09.10
Iceland Airwaves er næstum
því yfirþyrmandi frábær í ár,
enda er orðið uppselt. Þarna eru haugarnir af böndum,
mörgum sem maður hefur aldrei heyrt minnst á áður.
Maður þarf að hafa einhverja yfirsýn á þetta,
svo nú hefi ég, þriðja árið í
röð, búið til AIRWAVES FITUBRENNSLU MIX. Þannig
geturðu hlustað á böndin á Airwaves á
meðan þú brennir af þér fitu. Þú
einfaldlega halar niður skjalinu, setur það í spilarann
þinn, spilar það og hreyfir þig í takt (á
þrekstiga, hlaupabretti, o.s.frv.) Þetta er hávísindalega
hannað fyrir hámarks fitubrennslu. Það eru reyndar
bara erlend bönd í þessu mixi, enda af svo hrottalega
miklu að taka. Svo án frekari formála:
AIRWAVES
FITUBRENNSLA 2010
1. Harrys Gym – Attic
2. LCMDF – Something Golden
3. Crocodiles – Summer of Hate
4. Mondkopf – La dame en bleu
5. Robyn – Dancing On My Own
6. Neon Indian – Deadbeat Summer
7. Bombay Bicycle Club – Always like this (James Rutledge Remix)
8. Rival Consoles – Arp
9. Think about Life – Set you on fire
10. Diamond Rings – Show me your stuff
11. Alex Metric – Discotron
12. Hurts – Better Than Love (LightsoverLA Remix)
13. The Amplifetes – It's my life
14. Dominique Young Unique – Show my ass
15. Slagsmålsklubben – Övningsköra
16. Spleen United – Suburbia
17. Film – Berlin (NTEIBINT Remix)
18. Chateau Marmont – Beagle
19. The Joy Formidable – Popinjay
20. Factory Floor – Lying
21. Silver Columns - Cavalier
22. Dan Deacon – The Crystal Cat
23. Everything Everything – Qwerty Finger
24. Oh No Ono - Ba Ba Baba Ba Ba Well Anyway
25. Jaakko & Jay – Equalizer
26. The Vandelles – California Killer
27. Toro Y Moi – Leave Everywhere
28. Tunng – Take
29. Timber Timbre – Magic arrow
30. The Antlers – Two
En hvað er svo best? Sko, ég ætla ekki að missa
af Timber
Timbre, sem ég varð alveg húkkt á eftir að
heyra lag með bandinu í Breaking Bad. Þetta er alveg frábær
plata með þeim, sú nýjasta, sem heitir eins og
bandið, Timber Timbre. Það verður gaman að sjá
þetta læf (kl. 19.30 laugardaginn 16. okt í Listasafninu).
Svo er bara allt vaðandi í spennandi stöffi þarna
sem maður getur dottið inn á. Til dæmis eru tvö
svona töffara bönd, a la Singapore Sling/Jesus &The Mary
Chain, að spila, Crocodiles
og The Vandelles - bæði
bandarísk og mjög fín. Neon
Indian, Diamond
Rings og Toro
Y Moi eru spennandi listamenn og hljómsveitin Tunng
er góð. Svo ekki sé talað um öll íslensku
böndin sem eru hvort öðru meira spennandi. Sem sé,
hátíð í bæ komming öpp.
---
Vert er að minna á kvöldstund
með Frímanni Gunnarssyni og gestum, sem fer fram í
Háskólabíói á miðvikudagskvöldið.
Ég skil ekki af hverju það er ekki fyrir löngu orðið
uppselt á þetta. Er almenningur í tómu rugli
hérna? Ég og Lufsan ætlum allavega að mæta
og sjá Frímann, Hvam, Gnarr og allskonar annað grínlið,
sem ég hef aldrei heyrt um áður en er örugglega
frábært, fara á kostum. Verð reyndar að viðurkenna
þá óhæfu upp á mig að hafa ekki séð
Frímanns-þættina sem nú er byrjað að
sýna á Stöð 2. Þegar ég var að
vinna á Fbl fékk maður að kaupa alpakka á
allar stöðvarnar fyrir skít á priki, en nú
þarf ég að borga einhvern 7000 kall á mánuði
bara fyrir Stöð 2 (og Bíórásina sem maður
horfir aldrei á). Ég er auðvitað ekki að gera
mikið fyrir frábæra íslenska dagskrárgerð
með því að tíma ekki að kaupa áskrift.
Ég eiginlega drulluskammast mín fyrir þetta. Sé
þó fyrir mér að hlaupa beint út í
búð þegar Frímanns-serían kemur út
á dvd og síðan líka þegar Hlemma-videó
gerir það, en það er eflaust frábært stöff.
27.09.10
Við Biggi fórum til Egilsstaða, stungum í samband
með Steina í tónlistarskólanum og S. H. Draumur
var risinn úr feninu eftir 17 ár. Ég hélt við
yrðum eins og gamlir aumingjar með sinaskeiðarbólgu
og liðagigt en það var nú öðru nær
og eftir fjórar æfingar um helgina er ég ekki í
neinum vafa um að S. H. Draumur hefur aldrei verið betri! Þetta
var alveg dúndur ferð og við gerðum allt sem er hægt
að gera æðislegt á þessum slóðum.
Má þar nefna að ganga upp að Fardagafossi, en þar
má ganga á bakvið fossinn inn í hellaskúta.
Á leiðinni hittum við alþjóðleg ungmenni
sem gáfu okkur snúða. Ekki amalegt það.
Við skruppum til Seyðisfjarðar sem eins og er allir vita
er einn æðislegasti bær í heimi. Í Skaftfelli
eru bestu pítsur austurlands og þótt víðar
væri leitað. Við vorum svo stálheppnir að fá
guided tour um hús alþýðulistamannsins Geira -
Ásgeirs Emilssonar - en hann var mikill meistari, bæjarróni,
snillingur og furðufugl. Krakkarnir í listamiðstöðinni
Skaftfelli hafa verið að hefja Geira á verðskuldaðan
stall í sumar, m.a. með sýningu og útgáfu
á bók, en Geiri dó 1999 og skildi eftir sig listmuni
sem má finna um allan Seyðisfjörð. Hans forté
var að skera út fíngerða stóla úr áldósum.
Hann var líka aðdáandi Vigdísar eins og allir
almennilegir menn. Hann fékk að búa í þessu
litla húsi sem hann gerði að höll sinni og skreytti
á alla kanta. Alveg meiriháttar stöff.
Í næsta húsi við okkur þar sem við
æfðum er Kiddi og hans landsfræga Videó-fluga. Ég
hef vitað um Kidda árum saman en aldrei séð hann
fyrr. Hann var í leigunni og í bana stuði. Við vorum
bransalegir í spjalli og kom í ljós að hans leiga
er líklega sú eina sem enn er rekin í bílskúr.
Þegar videóleigurnar byrjuðu fyrst voru þær
oft í bílskúrum. Kiddi byrjaði með leiguna
1979 og er því vel sjóaður. Talið barst að
hinum ýmsu spólu-tegundum á sokkabandsárum
videósins og Kiddi er áhugamaður um þetta og dró
fram risastóra V-2000 vél, en V-2000 þótti á
tímabili það flottasta, svona eins konar Blu-ray fortíðar.
Kiddi eyddi miklum tíma í að reyna að opna tækið
og ná spólunni út en allt kom fyrir ekki. Kiddi hefur
gerst áskrifandi að Stöð 2 til að sjá Spaugstofuna
og Hlemmavideó, sem ætti náttúrlega að höfða
til hans. Auk þess kom í ljós að Kiddi hyggst setja
á fót samtímasafn í framtíðinni.
Topp maður, Kiddi!
Á Egilsstöðum er Café Valný, sem var
opið kl. 8 laugardagsmorguninn þegar ég gekk þangað
á morgungöngu. Þar fékk ég túnfiskbeiglu
og dobble café latté, sem bæði smökkuðust
eins og best gerist í erlendum stórborgum. Algjör snilld.
Enda fór ég daginn eftir og nú með strákunum
og fékk mér það sama. Valný rúls!
Þar fyrir utan var sáralítið að ske í
bænum og við enduðum á því á laugardagskvöldið
að éta ís á bensínstöðinni á
næsta borði við unglingagengi. Svo heim að horfa á
Saturday Night Fever í sjónvarpinu. Sem sagt, 1986 all over
again!
Glott
& meistaraflokkur Breiðabliks 1991 - Þetta er Breiðablik!
Við fórum í sund á Seyðisfirði. Það
er innilaug og pottar og sauna í kjallara. Allt frekar hrörlegt
og meiriháttar. Það var enginn í afgreiðslunni
en útvarpið var í gangi og þar voru síðustu
mínúturnar að líða í leik Breiðabliks
og Stjörnunnar með tilheyrandi fullnægingarstunum íþróttafréttamannsins.
Breiðablik Íslandsmeistari! Það var nú mikið!
Til hamingju með það og mitt áhugalausa Blikahjarta
tekur smá kipp. Ég var alltaf áhugasamari um að
safna flöskum en horfa á leikinn þegar maður var
á vellinum í eldgamla daga. Svo reyndi ég að verða
svona miðaldra karl sem mætir á leiki og er eitthvað
að pæla í þessu, en ég bara nennti því
ekki eftir nokkur misseri. Þetta er bara ekki nógu merkilegt
- sorrí. Íþróttatónlist er að sama
skapi gríðarlega ómerkilegt fyrirbæri. Undantekning
á því er þessi kassetta sem gefin var út
1991 þegar Breiðablik gat ekki rassgat. Valli í Fræbbblunum
var á þessum tíma með hljómsveitina Glott
sem gerði þetta lag með leikmönnunum. Það
er gaman að þessu! Áfram Breiðablik! Nú þarf
QPR bara að fara að taka einhverja titla svo fullkomnum álögum
sé létt af því að ég haldi með
eintómum lúseraliðum.
---
Original
Melody - Cosa Say
Ný plata er að koma út með Original Melody. Bjart
og huggulegt íslenskt hip hop, en því miður á
ensku. Jæja, fréttatilkynning:
Original Melody er elsta og jafnframt eina hljómsveit landsins
sem býr til hip-hop tónlist
á enskri tungu. Hlómsveitin hefur talið daga sína
frá árinu 2000. Áhöfnin samanstendur
af Fonetik Simbol, tónsmiður og DJ hljómsveitarinnar,
sem hefur unnið með mönnum
á borð við Chino XL, Sabaac Red, Shawn Jackson, og
Blu svo eitthvað sé nefnt. Þrír
rapparar fylgja Fonetik; Immo (1985 aka Ívar Schram), S.cro
(1986 aka Ragnar Tómas
Hallgrímsson) og Shape (1987 aka Þór Elíasson).
Hljómsveitin gaf út frumraun sína, Fantastic
Four, í apríl 2006 og hefur síðan þá
komist
í hóp meðal stæðstu hip-hop sveita landsins.
Fantastic Four hlaut prýðis móttökur og
komst lagið Regrets m.a. í spilun hjá sænskri
útvarpsstöð undir stjórn tónlistarmannsins
Timbuktu. Þrátt fyrir að frumraun hljómsveitarinnar
hafi innihaldið 23 lög hefur Original
Melody nú klárað nýja plötu sem inniheldur
13 lög.
Nýja plata Original Melody ber titilinn Back & Fourth
og mun koma út 1. október. Eins
og fram hefur komið inniheldur platan 13 lög. Tvö
þeirra bjóða upp á gest að nafni
Þorsteinn Kári en sá hinn sami var fyrsti og
upprunalegi söngvari Hjaltalín. Þrátt fyrir
að platan sé ekki enn komin í sölu hefur
hún nú þegar vakið mikla lukku en nokkrir
umboðsaðilar og plötufyrirtæki hafa óskað
eftir dreifingar - og kynningarétti erlendis.
Original Melody hefur komið fram á yfir hundrað tónleikum.
Hljómsveitin hefur hitað upp
fyrir nöfn eins og Raekwon, Afu-Ra, The Pharcyde, Guru úr
Gangstarr (RIP), Prozack
Turner og önnur vel þekkt Hip-Hop nöfn. Auk þess
hefur bandið komið fram á Iceland
Airwaves síðustu fjögur árin og mun einnig
koma fram þar í ár. Til gamans má geta þess
að leikarinn heimsfrægi Harrison Ford lét sjá
sig á tónleikum þeirra á Nasa árið
2006.
---
Og meira íslenskt rapp: Rapparinn Ástþór
Óðinn hefur varpað fram nýju lagi, Front
2 back.
23.09.10
Bolaframleiðendur athugið...
...einn góður sem segir alla söguna. Megið eiga
þessa hugmynd.
---
Nasa 14. okt. Skítsæmilegt lænöpp! (Annars
er Airwaves lænöppið hér...)
---
Ég birti hér að neðan fyrstu umfjöllunina
um Bítlana í íslensku dagblaði. Nú er komið
að Rolling Stones. Þetta er úr Vísi 27. febrúar
1964, fyrsta greinin á íslensku um "Hina skoppandi steina":
---
Bítlarnir eru náttúrlega miklu betri en Stóns.
Ekki að það þurfi endilega að bera böndin
saman, eða að það þjóni einhverjum tilgangi.
Ég er að lesa frábæra ævisögu Lemmy
úr Motörhead, White Line Fever. Hann er fæddur 1945 og
því á rökréttum aldri í Bítlabyltingunni.
Um Bítlana og Stóns segir hann m.a.:
Fyrir feitan skammt af bítlakóverum vísa ég
á The Better Beatles.
Hljómsveit frá Omaha sem starfaði í kringum 1980
og tók postpönkaðar og níhílískar
útgáfur af Bítlalögum. Skrýtið!
---
En að allt öðru: Gígjan, hið frábæra
lag með Gylfa, Rúnari Þór og Megasi má heyra
hér.
22.09.10
Hér er ágætis grein um hugsanlega neytendabyltingu
á Íslandi. Hér hefur löngum verið níðst
á neytendum - okurprísar, geðveikislega ósanngjörn
lánakjör, vinnuþrælkun vegna fáránlega
lágra lágmarkslauna... Ég held nú að fleiri
landsmenn vildu sjá eitthvað gert í þessu heldur
en þeir sem eru eitthvað hugsi yfir starfsháttum alþingis,
stjórnlagaþingi eða hvað illskiljanlegu leiðindum
manni er boðið upp á. Örugglega fleiri sem vildu fá
að lifa í sanngjarnara þjóðfélagi, en
þeir eru að spá í því hvort Geir og
Ingibjörg fái eitt ár skilorðsbundið fyrir aulaskap
og sofandahátt. Afhverju þarf Ísland alltaf að
vera svona mikið rugl? Eru Íslendingar heimskari en annað
fólk? Eitthvað cabin fever í gangi í smæðinni
og allir ofan í nærbuxunum á hvorum öðrum?
Er það ekki augljóst að fáir hafa það
of gott á meðan margir hafa það of skítt?
Svokölluð vinstri stjórn ætti að einbeita sér
að því að laga þetta, ekki eyða tímanum
í stagl um sjálfa sig.
---
Séu tíð næturþvaglát að bögga
þig, mæli ég – eins og Ingvi Hrafn – með SagaPro.
Ég hef haft óþarfa bögg af pípulögn,
tók eina töflu af þessu í gærkvöldi
og svaf átta tíma í einum unaðslegum rykk. Ég
er eins og nýsleginn túskildingur. Keypti pakkann með
40 töflum í Heilsuhúsinu á 2.250 kr. Kannski
var ég að styrkja viðurstyggilegan gróðrapung
og kennitöluflakkara með því að versla við
Heilsuhúsið, maður hefur bara ekki yfirsýn yfir það
hvar er óhætt að versla samviskulega séð. Er
t.d. í lagi að versla við Bónus núna eftir
að Gamli hætti? Ekki það að ég hafi siðferðisþrek
í svona, myndi versla við Hitler Pot Satansson, ef hann byði
besta dílinn. Auðvitað lágmarkskrafa í samfélaginu
að maður þurfi ekki að elta ólar við þetta.
Fari menn á hausinn eiga þeir að fara á hausinn
og láta sig hverfa, ekki endurholgast í annarri mynd með
hjálp stjórnvalda, eins og einhverjar viðurstyggilegar
geimverur í lélegri sci-fi mynd.
---
Þá er GOÐ+ komin í framleiðslu í
útlöndum. Eins og sést var ekkert verið að finna
upp hjólið framan á umslaginu, reyndar einum plús
bætt við. Þetta verður stórfenglegur pakki.
Á fyrri diskinum verður meistaraverkið Goð í
besta sándi sem um getur. Orri í Slowblow bakaði orginal
teipin í ofninum heima hjá sér, svo var þetta
stafrænt unnið í himneskan hátíðleika
- án þess þó að verða súputeningur
- af Aroni Arnarssyni stórsnillingi. Tíu lög af hinum
plötunum, álíka trakteraðar, eru á disk 2
– "+" – auk 14 laga af kassettum. 34 lög sem sé samtals. Rúsínan
í pylsuendanum er 32 bls bæklingur í algjöru súperleiáti
Jóa
Kjartans. Við erum að tala um alla söngtextana (þar
er allt ilmandi í teenage angst og 80s fyrringu!) og sögulegan
texta frá mér og Bigga. Svo allt vaðandi í myndum,
plaggötum og límmiðum. Spikfeitur næsari.
S. H. Draumur spilar svo þann 14. okt á Nasa með Ham
og fleiri böndum (kannski). Þetta er hluti af Airwaves og enginn
kemst inn nema hann borga sig inn á alla hátíðina.
Þar sem þetta er svimandi díll spilum við samdægurs
nokkur lög í Havarí og áritum kannski plötur.
Þetta er ekki allt, því hugmyndin er að taka tvö
sérstök GOÐ gigg einhvern tímann fyrir jól,
spila GOÐ í heild + annað efni. Einu sinni í Rvk
og einu sinni á Akureyri. Nánar auglýst síðar
eins og sagt er. Ég og Biggi erum að fara að fljúga
til Egilsstaða á föstudaginn og þar verður hamast
alla helgina með Steina gítarleikara. Nauðsynlegt að
við verðum almennilegir, en ekki eins og gamlir karlpungar sem
þjást af næturþvaglátum, þegar við
stingum í samband fyrir framan fólk.
---
Amiina heldur útgáfutónleika sína á
Nasa í kvöld fyrir plötuna Puzzle. Sin Fang Bous hitar
upp og góðir gestir munu kíkja uppá svið.
Ég minni á lagið What
are we Waiting for sem hér var mp3bloggað um daginn.
Meira um giggið hjá Rjómanum.
---
Suicide
Coffee - Party People
Egill frændi minn (þessi í miðjunni) á
Akureyri er ógeðslega kúl, fílar Stooges og Singapore
Sling og er í hljómsveitinni Suicide Coffee. Bandið kemur
í bæinn á morgun (fimmtudagskvöld) og spilar
á Sódómu Reykjavík ásamt Koi,
Markúsi og Saytan (Saytan má heyra í á Rjómanum).
Einn rauður inn (Facebook tilkynning
um giggið). Suicide Coffee mun án efa hita upp fyrir S.
H. Draum þegar/ef við spilum á Græna hattinum, enda
þrusu band eins og heyrist á þessu tóndæmi.
Kannski maður bregði sér á Sódómu um
hánótt, enda eru manni nú allir vegir færir
með SagaPro þvaglátstöflurnar upp á vasann.
Reykjavík!
- Kate Bush (læf úr Backyard)
FM
Belfast - Underware (læf úr Backyard)
Hér koma tvö ískrandi hress tóndæmi
úr myndinni Backyard
sem nú um stundir er sýnd í hinu æðislega
Bíó
paradís. Athugaðu að þú mátt
hvorki hlusta á né niðurhala þessum lögum
nema þú hafir séð myndina eða ætlir að
gera það. Bannað að svindla nema þú viljir
fara til niðurhalshelvítis og pínast yfir lögunum
Zombie með Cranberries og Doctor Jones með Aqua, sem þar
eru spiluð í endalausri lúppu á eyrnablæðandi
styrk.
21.09.10
Bíó paradís
- nýja listabíóið í gamla Regnboganum -
er rosaleg snilld. Brjálæðislega metnaðarfullt að
kýla á svona artí-bíó í Lummuvík
og það er eiginlega heilög skylda manns að stuðla
að því að halda þessu gangandi og mæta
a.m.k. einu sinni í viku í bíó. Ég fór
þarna loksins í gær á Backyard.
Það er fínt dókúment um einn dag 2009 og
7 bönd í góðu stuði í garðinum hjá
Árna og Lóu: Borko, múm, Sin Fang Bous, Rvk!, FM Belfast,
Hjaltalín og Retro Stefson. Kannski full melló póst-krútt
fílingur í gangi framan af (sorrí krakkar að koma
með "k"-orðið), en gaman að fá æsta Rvk! til
að fokka þessu upp og æsandi FMB-nærbuxnasýningu
í lokin. Það verður snilld að sjá þessa
mynd árið 2040.
---
Nú eru allir og amma þeirra með tárin í
augunum yfir þessu Youtube
myndbandi af hlaupagikknum Ben
Davis. Hann tók sig á og hljóp af sér spikið.
Þetta er ágætlega hvetjandi boðskapur. Það
er leiðinlegt að vera feitur, maður verður þunglyndur
og allt getur farið í steik. Ef maður vill léttast
þá léttist maður bara og lykillinn að því
er ótrúlega einfaldur: Borða minna, hreyfa sig meira.
Engar töfralausnir, próteinbarir, sjeikar og duft, bara ótrúlega
beisik stöff sem virkar. Viljastyrkur er allt sem þarf. Og um
hann segir Ben: If you want to do something with your life, if you really
want to do it, just do it. I promise that you can. You just have to do
it. And when you do, you’ll be happier for it.
---
Sacha Baron (Borat/Brúnó) á að leika Freddie
Mercury í væntanlegu bíópikki. Það
er ótrúlega rökrétt.
---
Tatarar
- Gljúfurbarn / Tatarar
- Fimmta boðorðið
Tatarar eru þekktastir fyrir smellinn Dimmar rósir, sem
kom út á smáskífu 1969 en var endurvakinn í
ótal söngvakeppnum framhaldsskólanna á 10. áratugunum.
Bandið gerði þó aðra smáskífu ári
síðar með breyttum mannskap. Þar var á ferð
gríðarlegt hipparokk með harmrænni textagerð um
sorglegt ástand heimsmála. Þetta er sjaldgæf
smáskífa sem nauðsynlegt er að draga upp úr
glatkistunni. Þegar hér var komið við sögu var
Jón "bassi" Ólafsson orðinn aðalsöngvari bandsins,
en hann fór síðar í Pelican og starfaði mikið
með Pétri Kristjáns. Gestur Guðnason, gítargoðið
frá Siglufirði, var einnig genginn í bandið. Gestur
er einn af þeim sem má bráðlega sjá á
ljósmyndasýningu Pjeturs
Geirs Óskarssonar á Kaffi Grand við Frakkastíg
(sýningin opnar 2. okt). Pjetur var í Kastljósinu
á föstudaginn. Svavar Gests gaf báðar Tatara-plöturnar
út og skrifaði liner notes á þungu plötuna
1970:
18.09.10
-
Í kvöld: Úrslitaleikur Popppunkts: Lights on
the Highway - Skriðjöklar í beinni. Þetta er
jafnframt 100 þáttur Popppunkts! 83 bönd hafa keppt í
Popppunkti frá upphafi! Ég hef búið til litla
síðu - POPPPUNKTUR x100 að þessu tilefni.
Ekki missa af vinsælasta þætti landsins skv. Capacent!
---
Nei sko! Nýja Popppunkts-spilið – Enn meiri Popppunktur
- Íslenska tónlistarspilið – er nú í
framleiðslu úti í Kína og kemur til landsins í
nóvember. Eins og sjá má lítur það
ógeðslega flott út og er geðveikislega skemmtilegt.
Eins og gefur að skilja verður það megaplöggað
hér á síðunni næstu mánuðina.
17.09.10
Nenni ekki að velta þessum gjaldeyrisdómi mikið
fyrir mér. Mér er þó spurn hvort ég fái
endurgreitt fyrir tortúr Renault-b/dílinn. Er það
annars eitthvað náttúrulögmál að Íslendingar
fái alltaf skítadíl þegar þeir taka lán?
Kaupa kannski hús á 30 millur en hafa borgað 300 millur
þegar upp er staðið 40 árum síðar (eða
eitthvað þaðan af verra). Manni skilst að lánakjör
séu mun betri víða annars staðar. Með þessum
myntkörfulánum, sem var farið að bjóða upp
á í góðærinu, sá fólk loks
fram á að þurfa ekki að svíða eins í
bakaríið ef það sló lán fyrir einhverju.
Þetta átti að vera miklu betri díll, var hamrað
á, en þá sá auðvitað enginn fram á
að Íslenska efnahagsundrið væri byggt á kviksyndi.
Ekki það að fjölmargir slógu auðvitað
lán fyrir einhverju algjöru rugli, flottræfilshætti
og geðveiki. Er þetta ekki annars það sem við fáum
með ESB - mannleg lánakjör en ekki þrælahaldsdíla?
Það og danskar kjúklingabringur á fínum
prís. Og kannski minni grautarhausargang í almennri stjórnsýslu.
Gúdd enöff 4 mí.
---
Empire
- Out Of Our Hands
Hin ekki svo ömurlega síða Flick my life gróf
upp gamalt plötuumslag sem Jakob Frímann kom að
árið 1974. Þeir á FML eru eðlilega að gantast
með lúkkið á liðinu. Fortíð Jakobs
kemur sífellt á óvart. Hann virðist hafa verið
gríðarlega afkastamikill í London í seventísinu
og spilað inn á þessa plötu auk þess að
spila með Long John Baldry og svo allt Stuðmannagrínið
líka. Ævisaga Jakobs Frímanns, ef hún verður
einhvern tímann gerð, verður hnausþykk. Þetta
band, Empire, sem Jakob er þarna í, var leitt af Peter Banks,
sá hins sama og hafði verið með Gunnari Jökli í
The Syn nokkrum árum fyrr. Hann var sem kunnugt er stofnmeðlimur
í Yes. Sydney Foxx, hin eggjandi söngkona, var gift Peter á
þessum tíma og samstarfið tók víst svo mikið
á að þau skyldu. Þessi plata er furðuleg og
ekkert sérlega skemmtileg. Ægiprogguð og svo með þessa
söngkonu, en söngkonur voru sjaldséðar í progginu,
held ég (ekki það að ég þekki progg-söguna
vel), hvað þá svona ástríðufullur gellur
eins og Frú Foxx. Lengsta lagið heitir Shooting Star, er 12:35
mín í fjórum köflum. Einn kaflanna heitir Iceland
on the Rocks, svo eitthvað hefur Jakob getað otað sínum
íslenska tota í þessu dæmi. Progghausar hafa
skrifað um plötuna hér.
Sé Jakobs skammtinum ekki fullnægt í dag má
vísa á Bone
Symphony videó, en þar er komið allt annað og
tölvupoppaðra hljóð í strokkinn. Þarna
má sjá njúveif-uppgrýlaða Röggu Gísla
fara hamförum á forláta raftrommusetti.
Þetta kom í Lesbók Moggans, 07.07.1963, og er –
eftir því sem ég kemst næst – það fyrsta
sem skrifað var um The Beatles á Íslandi. Ekki var gamli
djassistinn Svavar Gests (aka essg.) ýkja hrifinn af þessu
nýja bandi - „Allt að því hjáróma
söngur, eilítið falskur á köflum.“
The
Feelies - Everybody's Got Something To Hide (Except Me And My Monkey)
Þessu þarf náttúrlega að fylgja Bítlalag.
Í síðasta Popppunkti var óeðlilega erfið
spurnin í flokknum "Apalög" (sem ég hélt auðvitað
að enginn myndi velja). Þar var spurt hver tók Everybody's
Got Something To Hide (Except Me And My Monkey) af hvíta albúmi
Bítlanna á plötunni Crazy Rhythms árið 1980.
Þetta vissi vitanlega enginn. Rétt svar er hljómsveitin
The
Feelies (wiki),
sem er frábært band frá New Jersey og gerði þessa
frábæru plötu Crazy Rhythms fyrir Stiff útgáfuna
1980. Þetta er klassík og á mínum topp 15 lista.
Eftir Crazy Hearts kom ekki næst plata fyrr en 1986, og svo eitthvað
fleira dútl, en ekkert hefur verið nærri því
eins gott síðan. Bandið hefur staðið í kombakki
undanfarin misseri eins og öll alvöru bönd.
16.09.10
ÁHUGASAMIR ATH: „UPPSELT“ Í
SAL Á POPPPUNKT LÆF - SORRÍ!
---
Eins og allir vita á Ómar Ragnarsson stórafmæli
í dag. Er sjötugur. Ég er auðvitað aðdáandi
meistarans eins og allir rétthugsandi Íslendingar. Annað
væri sturlun á hæsta stigi. Ómar hefur komið
mikið við sögu í blogg-pródjekti mínu,
Bítlarnir á íslensku. Það er undarlegt til
þess að hugsa að Ómar og John Lennon séu jafn
gamlir. Kannski vegna þess að manni finnst Lennon ennþá
fertugur eins og þegar hann var skotinn. Ómar grasserar sum
sé í Bítlarnir á íslensku pródjektinu
og það má hala niður/hlusta á eftirfarandi:
* Ómar
Ragnarsson – Karlarnir heyrnalausu (Twist & Shout) af LP 1966
- (til að fyrirbyggja bréf frá besservisserum skal strax
tekið fram að ég veit að þetta er ekki Bítlalag,
per se!)
* Hljómar
- Einn á ferð (Nowhere man) textann gerði Ómar
Ragnarsson, Hljómar I LP 1967
* Gamli
kagginn (Yellow Submarine) - Hljómsveit Magnúsar
Ingimarssonar flytur ásamt Ómari Ragnarssyni. Ómar
á sjálfur textann. Upptakan er úr útvarpssal
– og var upphaflega flutt í þættinum „Söngur og
sunnudagsgrín“ árið 1967.
* Nútímabörn
- Hvenær vöknum við? (We can work it out) – textinn
er eftir Ómar Ragnarsson, Nútímabörn LP 1969
* Ómar
Ragnarsson – Eitthvað út í loftið (Uncle
Albert, Paul McCartney lag) smáskífa 1972, Ómar gerði
textann
* Sumargleðin
- Ó manstu je je je... – (Bítla-syrpa – textinn eftir
Ómar Ragnarsson) Sumargleðin syngur LP 1981
Ekki svo lítið. Auk þess kom Ómar við sögu
í öðru blogg-pródjeki sem hét RLPK (Rispaði
litli plötu kúbburinn). Þar var boðið upp á
b-hliðina af einni af fyrstu plötum Ómars, lögin Bítilæði
og Trunt, trunt...korriro. Lagið Bítilæði
er eftir Ómar og EP-skífan kom út 1964. Það
kæmi mér ekki á óvart þótt Ómar
hefði fyrstur manna byrjað á að kalla Beatles Bítlanna,
en ég hef svo sem engar heimildir fyrir því. Þetta
er ef til vill eitthvað sem aldrei verður hægt að útkljá.
Leiðréttu mig ef þetta er rangt.
15.09.10
Lights on the Highway og Skriðjöklar keppa í úrslitaþættinum
af Popppunkti á laugardaginn kl. 19:40. Þetta er jafnframt
hundraðasti þáttir Popppunkts. Ég er búinn
að telja. Þar sem þetta verður sent út beint
vantar okkur áhorfendur í salinn. VILT ÞÚ
KOMA Í POPPPUNKT!? Sendu
mér þá línu og ég tek frá
fyrir þig sæti. Segðu mér bara hvað þig
vantar mörg sæti. Fyrstir koma fyrstir fá. Það
er ekkert ægilega mikið pláss þarna í stúdíói
Sjónvarpsins.
---
Vinýlperrar athugið: Slatti af notuðum og gríðalega
vel með förnum vinýl (og reyndar cds líka) til sölu
hjá Ara Sigvaldasyni í Fótógrafí verslun
hans á Skólavörðustíg 22. Ég rambaði
á þetta þegar ég var að fá mér
súpu í Noodle station beint á móti og fjárfesti
m.a. í Closer með Joy Division og fyrstu plötunum með
The Clash og The Cure. Þetta er aðallega eitís-stöff
hjá honum, slatti íslenskt líka, til dæmis órispað
eintak af Mjötviði mær. Flýttu þér.
---
Ég er búinn að vera eins og grár þroskaheftur
köttur yfir fólkinu sem er að stilla út djönkinu
fyrir Ameríska daga Hagkaupa. Þeir hefjast örugglega
í dag eða á morgun. Eins og ég hef áður
sagt er kjafturinn á mér Kani og ég fíla að
velta mér upp úr amerískri óhollustu. Ég
held reyndar að ég sé ekki einn á báti
í því sbr. vinsældir búðaranna Megastore
og Kosts, vinsældir Amerísku daganna og örtraðarinnar
sem var alltaf á Karnivalinu á Miðnesheiði. Þá
opnaði Kaninn hangerinn og bolurinn flykktist að til að mæna
á frelsarana og kýla sig út af rótarbjór
og sykurfroðu. Ef það yrði gerð könnun er ég
nokkuð viss um að fleiri Íslendingar vildu í einhverskonar
samband við USA heldur en í Evrópusambandið. En allavega.
Mikill metnaður virðist lagður í Amerísku dagana
í ár. Allskonar fönkí sykurgos, óraunhæfir
nammistaflar og snakkhaugar. Súrrealískt úrval af
Starbucks-tegundum og ég ætla rétt að vona að
þeir svíki mann ekki um karamellueplin í ár.
Dobbelduglegur í ræktinni til að sporna við ofvexti.
---
Jón
Gnarr skammar Kínverja hlýtur að vera fyrirsögn
dagsins. Besti er besti.
---
Nú er víst raunhæfur sunnudagsrúntur að
skella sér til Vestmannaeyja via Landeyjarhöfn. Það
er reyndar sjaldan hægt að sigla þaðan því
höfnin fyllist jafnóðum af sandi og leir. Nú
vill Ögmundur nýtt skip og liggur það þá
ekki í augum úti að það verði að vera
loftpúðaskip? Loftpúðaskip eru töff. Ég
held ég hafi einu sinni farið á einu svoleiðis yfir
Ermasundið í Interrail-ferð sautján hundruð og
súrsaðar gúrkur. Ég veit annars ekkert um loftpúðaskip.
Kannski eru þau ekki framleidd lengur. Kannski myndu þau bara
takast á loft og fjúka út í hafsauga þarna
undir Eyjafjöllum.
---
M.O.T.O.
- Rot Rot Rot
Þegar hljómsveitin Bless fór á ægimagnaðan
örlagatúr um Bandaríkin 1990 (smáatriðin
verða einhvern tímann framlögð - t.d. í Bless
kombakkinu á næsta ári? Ég er ekkert að
segja að það verði Bless kombakk. Sjáum fyrst
til hvernig S.H.Draums kombakkið gengur.) spilaði hljómsveitin
M.O.T.O.
með
okkur á nokkrum stöðum. Skammstöfunin stendur fyrir
Masters of the Obvious. Bandið er nú eiginlega bara Paul Caporino,
sem hefur starfrækt það síðan 1981 í
allskyns myndum. Hann var með stelpu með sér á trommum
þegar við spiluðum með þeim, Becky Dudley, og maður
kannaðist því við White Stripes lænöppið
þegar það kom fram löngu síðar. Paul er
frábær lagahöfundur. Ég hef tekið tvö
lög eftir hann, Bless tók Month of Sundays (Sunnudagamánuður)
á Snarl 3 og Páll Óskar söng lag Pauls, Ghosts,
á Abbababb! (Doddi draugur). Hér er eitt ævagamalt
af 7" plötunni Hammeroid! (1988). Textinn á jafn ljómandi
vel við nú og 1988, enda gerir fólk ekki annað en
að röfla um peninga þá og nú. Næsta
plata M.O.T.O. heitir No Way Street og kemur út hjá Criminal
IQ bráðlega.
13.09.10
Tek undir hvert orð sem Ómar Ragnarsson sagði um jákvæðnina
í sjónvarpinu í gær. Lífið er of
stutt fyrir leiðindi. Minni á Geðorðin
10 ef þetta er eitthvað að vefjast fyrir þér.
GOTT STÖFF! Djöfull ætla ég ná mér
í miða á sjóið með Frímanni Gunnarssyni
í Háskólabíói 29. sept þegar miðasalan
hefst á eftir kl. 10 á Midi.is --> BEINTENGING.
Frank Kvam og Jón Gnarr eru meðal gesta. Ég trúi
ekki öðru en að þetta fari í sögubækurnar.
Sögubækur grínsins, a.m.k.
GOTT STÖFF! Fórum í Yo
Yo ís sem er nýjasta nýtt í ísbransanum.
Hafði séð tómar Yo yo dollur á förnum
vegi og það vakti athygli mína. Spurning hvort það
sé nýjasta tegund af markaðssetningu, að dreifa tómum
umbúðum á götum úti? Þessi ísbúð
er á Nýbýlaveginum í Kóp og alveg bráðsniðug.
Þetta er sjálfsafgreiðsludæmi og maður mixar
sinn eigin ísrétt úr allskonar ísbragðtegundum
og nammidrasli og sósum. Hér er bland-í-poka konseptið
fært yfir á ísinn. Þetta skotgengur í
bolinn enda hefur ríkt feeding frenzy í búðinni
síðan hún opnaði fyrir 3 vikum. Svo er þetta
vigtað, 100 grömm eru á 169 kall minnir mig. Við vorum
öll gríðaránægð með þessa heimsókn
og það er örugglega ekki langt að bíða að
Yo Yo opni í Rvk því þetta gengur svo vel í
Kóp.
GOTT STÖFF! Eins og allir vita eru hinir svokölluðu bloggheimar
mannskemmandi tímaeyðsla. Mest vitleysingar og/eða fúlir
frethólkar að reyna að vera gáfulegir um leiðindi.
Því var sem ferskur andvari að ramba inn á Antík
og allskonar þar sem Þórdís Gísladóttir
fjallar um það sem hún sem finnur á skransölum.
Þetta er besta bloggið í dag!
GOTT STÖFF! Búinn að vera að horfa á þætti
með þessum karli, Louie CK.
Hann er uppistandari og í þáttunum blandast saman leikin
atriði og hann með uppistand. Hann er 42 ára, rauðhærður,
fráskilinn og á tvær stelpur. Svona fúlt miðaldra
dæmi eitthvað en samt helvíti fyndið og gott.
---
Veit ekki alveg með þennan Landsdóm. Er það
eitthvað „uppgjör“ að Ingibjörg, Geir og kó húki
einhversstaðar á fæði frá ríkinu í
2 ár? Ef þetta gengur eftir þá finnst mér
all augljóslega að verið sé að hengja bakara
fyrir smið.
11.09.10
Ég minni á flippleikinn í Popppunkti í
kvöld. Fóstbræður og Mið-Ísland í
spikfeitu flippi. Ofsa fínt!
---
Popsike er síða
sem gott er að vita af. Hún safnar saman á einn stað
niðurstöðum úr allskonar uppboðum á vinýlplötum.
Þarna geturðu séð hvers virði platan þín
hugsanlega er. Eftir lauslega athugun á helstu peningamaskínum
íslenskrar rokkútgáfusögu sýnist mér
að mest hafi verið greitt fyrir tvöföldu gatefold sjötommuna
með Thor's Hammer, Umbarumbamba, 1775$ (sjá).
Hún er því "dýrasta plata Íslandssögunnar"
þangað til annað kemur í ljós.
---
Hef staðið í miklum fornleifauppgreftri síðustu
daga v/ S. H. Draums-útgáfu og kombakks. Nú kemur
sér vel að vera anal og geyma allan fjandann. Ég fann
til dæmis A4 dreifimiða sem hefur verið gerður fyrir
eina giggið sem ég spilaði með Ham:
Ham
- Transylvanía (læf)
Ég á kassettu með gigginu (Tunglið 1. okt 1988)
og því ekki að fá sýnishorn? Hér
heyrist hvernig snilldargítarleikur minn lyftir Ham í hæðstu
hæðir. Bandið náði sér aldrei á
strik eftir að ég hætti sex dögum eftir giggið.
Þetta var svokallað grín.
---
Retro
Stefson - Pablo Pauli III
Backyard verður frumsýnd í Bíó-Paradís
(sammála
Hugleiki,
slappt nafn, en það hlýtur að venjast eins og öll
önnur nöfn) núna á miðvikudaginn 15. sept.
Þetta er ný íslensk heimildamynd sem var valinn besta
heimildamyndin þetta árið á Skjaldborgarhátíðinni.
Myndin er um tónlistarfólk sem kemur saman í bakgarði
við Frakkastíg og spilar nokkur lög.
Eða eins og segir í kynningu um myndinna frá hátíðinni:
„Þetta var í ágúst. Árni +1 var með
þessa hugmynd: Að dokúmenta ákveðna tónlistarsenu
sem honum fannst vera í gangi í bænum. Hann er með
kofa þarna í bakgarðinum hjá sér sem hann
notar sem stúdíó fyrir hljómsveitina sína
FM BELFAST. Bakgarðurinn sjálfur er svo mjög flott útisvið,
myndrænn og hressilegur. Þannig að fyrst var hugmyndin
að gera nokkurskonar stikkprufu eða portrett af tónlistarárinu
2009 sem svo þróaðist út í þessa mynd.“
Aðrar hljómsveitir sem koma fram í myndinni eru:
Hjaltalín, Múm, Borko, Retro Stefson, Reykjavík! og
Sin Fang Bous. Á Facebook-síðunni
má skoða treiler o.s.frv.
---
Útgáfufélagið Kimi
Records er þriggja ára í dag, 11. september! Afmælinu
verður stíft fagnað í Havarí í dag.
Hljómsveitirnar Reykjavík!, Morðingjarnir og Nolo munu
leika þar fyrir gesti á milli kl. 14-17. Að sjálfsögðu
verða í boði afmælisveitingar. Í tilefni af
afmælinu verður efnt til sérstakrar afmælisútsölu
í kjallara Havarí á geisladiskum, vínylplötum
og öðrum varningi (aðallega bolum). Þar verður hægt
að fylla á plötusafnið á kostakjörum. Havarí
er opið í dag á milli kl. 12 og 18.
Kimi Records hefur verið starfandi síðan á haustmánuðum
2007 og gefið út jaðarmúsík af ýmsum
stærðum og gerðum. Kimi dreifir einnig plötum fyrir
fjölmargar útgáfur (innlendar sem erlendar) og tónlistarmenn
á Íslandi. Kimi Records hefur einnig staðið að
útgáfu á erlendum mörkuðum og hefur gefið
út níu plötur í Evrópu og Bandaríkjunum.
Á næstu mánuðum koma tvær til viðbótar.
Fyrirtækið rekur einnig menningarmiðstöðina Havarí
í samvinnu við Svavar Pétur Eysteinsson og Berglindi
Häsler (úr Skakkamanage) og sinnir tónleikahaldi og
öðrum viðburðum. Félagið er með aðstöðu
í miðborg Reykjavíkur og útjaðri Gent í
Belgíu. Ekki má heldur gleyma eðalmerkinu Brak, sem er
hliðarmerki Kima og sinnir stöffi sem er jafnvel enn dýpra
á (síðustu setninguna samdi ég, hitt er úr
fréttatilkynningu).
10.09.10
(Mynd: Þetta er bara lítið brot af því
sem er í boði er!)
Vinýlperrar takið
eftir: Vinýlveisla í Smáralindinni kvöld!
Tveir valinkunnir vinýlmenn - Jón og Jónas - ætla
að grisja almennilega og bjóða til sölu ríflega
2.000 LP plötur + aðrar vinýlstærðir í
Smáralindinni í kvöld. Verðin eru mjög ásættanleg.
Í boði er „allur andskotinn“ - allskonar rokk og popp að
mestu, líka djass og klassík, sixties, seventies, eigthies...
Megnið er vel með farið. Þessi munnvatnskirtlaertandi
vinýlsala fer fram í kvöld, föstudagskvöldið
10. sept, á milli kl. 20 - 22:30 á veitingastaðnum Energia
í Smáralind. Barinn verður galopinn. Hvað viltu
hafaða betra? Vinýll í Smáralind og barinn opinn?
Það má alveg fá sér kaffi líka sko.
Instant klassík.
---
Gamli alltaf að plögga. Allskonar plöggað í
viðtali við Fbl í dag (og í Mogganum líka,
held ég, hef ekki séð Moggann ennþá). Bööö...
það er nú kannski aðeins of vel í lagt að
segja að það hafi verið „draumur“ Rúnna Júl
að vera peð í PP-spilinu, en allavega, það er
fínt sell í þessari fyrirsögn, Draumur
Rúna Júl rætist í nýja Popppunktsspilinu.
Fín mynd eftir Valla þar að auki!
---
Yoko
Ono & The Plastic Ono Band - The Sun is Down
Ég er hamingjusamur eigandi miða á fjórða
bekk á tónleika Plastic Ono Band í Háskólabíói
9. okt. Lennon verður sjötugur og grimma ekkjan heldur upp á
afmælið í næsta húsi við mig. Vá!
Hversu margir Lennon-aðdáendur eru nú grænir af
öfund? Miðinn kostaði ekki nema 2000 kjall! Keypti í
forsölu í gær á Imagine
Peace, en svo hefst almenn miðasala núna á eftir
kl. 10 á midi.is. Nýjasta platan með þessu liði
heitir Between My Head & The Sky og kom út í fyrra. Fyrsta
platan undir Plastic Ono nafninu síðan safnplatan Shaved fish
kom út 1975. Þetta er ágætis stöff, Yoko
með sitt gamalkunna skerandi væl og gömlukonustunur á
útopnu yfir flottum tónum bandsins. Það eru eru
engir aukvisar með henni. Sonurinn Sean Lennon virðist ráða
miklu í bandinu, en guli maðurinn er annars allsráðandi
þarna. Í bandinu eru Haruomi Hosono úr Yellow Magic
Orchestra (þetta
er frægasta lag þess bands - Halló Siggi Hlö!),
kærasta Seans, Yuka Honda, sem gerði hér á árum
áður góða hluti með hljómsveitinni Cibo
Matto (tékkaðu á þessu lagi, Know
your chicken) og Keigo Oyamada, Shimmy Hirotaka Shimizu og Yuko Araki,
sem voru öll í hljómsveit japanska listamannsins Cornelius,
sem hefur gert frábæra hluti eins og t.d. þetta lag,
Count
five or six. Þau eru að spila í NY 1. og 2. okt og
þá verða gestir m.a. Thurston og Kim úr Sonic Youth,
Iggy Pop og Lady Gaga! Það má fastlega gera ráð
fyrir að ýmis frægðarmenni láti sjá
sig enda er þetta náttúrlega sjötugsafmæli
og ekki víst að Yoko verði í standi til að halda
upp á næsta stórafmæli Lennons. Hún er
jú 77 ára núna. Það verður eflaust vinsæll
samkvæmisleikur á næstunni að geta sér til
um hvaða frægðarmenni komi með ekkjunni - Ringo? Paul?
Pete Best? Rás 2 lætur ekki sitt eftir liggja í þessu
frábæra Lennon-fári sem er framundan og er farin í
gang með Lennon-laga
keppni.
---
Hairdoctor
- Dagur eitt
Falsdoktorinn Hairdoctor hefur gefið út sjö laga plötu
hjá hinni brakandi fínu Brak útgáfu. Þetta
er hin æsilegasta plata. Lóa í FM syngur í þessu
lagi og Bóas í Rvk! í öðru. Fréttatilkynningin
er svohljóðandi: Alveg hárfín plata, á
hárréttum tíma!
Rafdúettinn Hairdoctor hefur gefið plötuna Wish
you were hair en þetta er það fyrsta sem heyrist frá
doctornum síðan þeir gáfu út frumburðinn
Shampoo árið 2005. Platan var tekin upp í Reykjavík
og Brooklyn New York árið 2008.
Hairdoctor er gæluverkefni félagana Árna Rúnars
Hlöðverssonar og Jóns Atla Helgasonar en þeir hafa
brallað ýmislegt á tónlistarsviðinu á
síðustu misserum. Jón Atli var m.a. í hljómsveitinni
Fídel, er meðal vinsælli skífuþeyturum landans
sem DJ Sexy lazer, meðlimur HumanWoman, hársnyrtir, hefur fengist
við kvikmyndagerð og ýmsa tónlistaratburði með
samstarfsmönnum sínum hjá Jóni Jónssyni
ehf. svo eitthvað sé nefnt.
Árni Rúnar er þekktur undir viðurnefninu
Árni Plúseinn en hann er aðalsprautan í FM Belfast,
Hungry and the burger, hefur fengist við upptökur á tónlist
Retro Stefson og er vinsæll endurhljóðblandari á
efni annarra. Svo fátt eitt sé nefnt.
Wish you were here kemur út hjá grasrótarútgáfunni
Brak-hljómplötum, sem er undir hatti Kimi Records, og er þetta
16. útgáfa Braks og sú fyrsta eftir sumarfrí
Bobba Braks, andarinnar sem ræður öllu í herbúðum
Braks.
---
Luke
Haines - Klaus Kinski
Meistari Luke Haines (sem
er fæddur sama dag og ég bæ ðe vei, bara 2 árum
síðar) var með gott flipp og gaf út 50 plötur
sama daginn í einu eintaki hver, Outsider
Music vol 1-50. Selt á fínan pening og allt kláraðist
náttúrlega á nóinu. Luke er aðallega þekktur
fyrir bandið sitt The Auteurs, en mér finnst margt annað
með honum betra. Best fyrsta plata Black Box Recorder, England Made
Me, sem er ein af plötunum 15 sem ég setti á 15-15 listann
minn, og næst best Baader Meinhof konsept platan hans. Bókin
hans, Bad Vibes: Britpop and My Part in its Downfall, er líka frábær.
Nýjasta platan hans Lúks kom út í fyrra og
heitir 21st Century Man. Af henni syngur hann nú fallegt lag um
Klaus Kinski.
09.09.10
Sóley og Hanna Birna eru nú sammála sem aldrei
fyrr og segja klámgrín Jóns Gnarrs „óviðeigandi“
– Sóley gengur auðvitað lengra og dregur mansal og kynlífsþrælkun
inn í pakkann – enda er þetta allt í einum graut í
hausnum á henni, bjánalegir sílíkon-Ameríkanar
að riðlast og skepnuskapur málsbótalausra skíthæla.
Óviðeigandi? Fyrir það fyrsta var auðvitað
„óviðeigandi“ að Jón Gnarr hafi verið kosinn
borgarstjóri Reykjavíkur, svo hver er fréttin? Reykjavík
er með óviðeigandi borgarstjóra af því
kjósendur vildu fá óviðeigandi borgarstjóra.
Það væru svik við kjósendur ef Jón yrði
allt í einu ægilega viðeigandi. Um meinta klámfíkn
borgó má hins vegar segja að ég held hún
sé í algjöru lágmarki – án þess
ég hafi kynnt mér hana sérstaklega. Hann og Sigurjón
voru að minnsta kosti aldrei á klámnótum í
sínu gríni (öfugt við marga aðra), ekki þá
nema til að gera góðlátlegt grín að gröðum
körlum. Enda fátt hlægilegra en graðir asnalegir
karlar.
---
Fór á frábæra unglingamynd í bíó
í gær, Scott Pilgrim vs. the World. Ógeðslega skemmtileg,
flott og kúl. Gerir grín að unglingum og indie bransanum.
Svaka tölvuleikjaatriði og alvöru músík eftir
Sonic Youth, Beck og Metric. Eftir bíó fórum við
á Saffran sem er ennþá með sama verðið
á matseðlinum og þegar ég fór þangað
síðast fyrir ári eða eitthvað. Ódýrt
og mjög gott og heilsusamlegt. Allir á Scott og Saffran!
---
Náttúra
- Gethsemane garden
Karl Sighvatsson, Hr. Hammond, hefði orðið sextugur í
gær. Hann lést í bílsysi 1991. Jónatan
Garðarsson er að leggja lokahönd á ævisögu
hans og var í upplýsandi viðtali við Popplandið
í gær. Ég talaði nú bara einu sinni við
Karl, stuttlega. Sat með Bigga Baldurs á Hressó þegar
hann kom og fór að tala um aðbúnað og kjör
poppara og þá dálítið í hvetjandi
tón, en um leið á kvartandi nótunum. Vinir mínir
úr Kópavoginum voru stundum að hjálpa honum að
róta hammondorgelunum sínum, enda margra manna tak að
koma þeim hlussum á milli húsa. Náttúruplatan
Magic Key hefur ekki verið sett á CD ennþá (vegna
einhvers vandræðagangs í bandinu), en hún er samt
fáanleg sem bútlegg sé vel leitað. Ég fór
að tala um þessa plötu við Shady Owens einu sinni þegar
ég hitti hana baksviðs á Rúnna Júl gigginu
í Höllinni. Kom þá í ljós að
hún hafði ekki heyrt plötuna áratugum saman og átti
ekki eintak. Ég sendi henni auðvitað rippað eintak um
hæl. Þetta er hin fínasta plata, ein af aðalverkum
hippatímans hér. Karl syngur nokkur lög á plötunni
af því Shady var of kvefuð til að syngja allt sjálf,
skv. Jónatani í viðtalinu. Mig hlakkar til að lesa
bókina. (Viðtal
við Náttúru úr Þjóðviljanum
10. des 1972).
08.09.10 (þetta er dáldið töff
dagsetning, ekki satt?)
Manowar skrjóðurinn er án efa suddalegasti bíllinn
í hverfinu mínu. Mér sýnist hann þó
vera kominn á síðasta snúning. Þú
messar ekki við Manowar skrjóðinn. Hef samt aldrei heyrt
eitt einasta lag með Manowar enda er ég tíu árum
of gamall til að hafa húmor fyrir þungarokki. (ps: Ég
fékk ábendingu eftir að þessi færsla birtist
um að víst væri þungarokk töff og þetta
Manowar videó var nefnt því til sönnunar.
Uuu, já einmitt!)
---
-
Nú er það komið á hreint: Lights on the
Highway og Skriðjöklar keppa til úrslita í Popppunkti
í beinni laugardaginn 18. sept. Næsta laugardag verður
hins vegar boðið upp á grín-spesíal, Fóstbræður
mæta Mið-Íslandi í æsilegum slag þar
sem "gleðin ræður ríkjum". Eins og sjá má
á myndum voru liðin gríðarhress fyrir leik (en annað
þeirra ekki eins hresst eftir leik).
---
Amiina
- What are we waiting for?
Tveir karlpungar hafa bæst á Amiinu, Magnús Tryggvason
Elíassen kominn inn á trommur (hefur aðallega hrærst
í djassgeirum til þessa) og raf-istinn Kippi Kanínus
á elektróník. Amiina sem sé orðin sextett
og dáldið meira popp í gangi, heyrist mér, en
vanalega. Húrra fyrir því! Nú lítur út
fyrir að í gang fari megatörn hjá bandinu því
ný plata, Puzzle, er væntanleg 27. sept. Þriggja laga
smáskífa var að koma út, heitir What are we Waiting
for? og má t.d. versla í gegnum heimasíðu
Amiinu. Seiðandi og sætt.
---
(Mynd: "George", "Paul" og "Lennon" í Birth of
the Beatles)
Eins og áður hefur komið fram er ég Bítlatrúar.
Saga Bítlanna er eins og helgisaga úr Biblíunni bara
ekki eins leiðinleg. Og þar að auki sönn. Ég
horfði á líklega fyrstu leiknu myndina sem gerð var
um strákana, Birth of the Beatles frá 1979 (wiki).
Myndin fjallar um fyrstu ár sveitarinnar og er rosa mikið "beint
af kúnni". Pete Best mun hafa verið ráðgjafi við
gerð myndarinnar. Nokkuð vel er staðið að verki, staðsetningar
allar ósviknar - Cavern og Hamborg - en leikararnir sem leika Bitlana
eru dáldið asnalegir útlits, sérstaklega "Lennon".
Bítlarnir sjálfir munu hafa haft horn í síðu
þessarar myndar og reynt að stoppa hana af. Þekki þá
sögu þó ekki svo gjörla. Þriggja stjörnu
mynd!
07.09.10
Sellóleikari ELO lést er hann varð fyrir heyrúllu
segir á mbl.is.
Sá látni, Mike Edwards (eða Swami Deva Pramada, eins
og hann kallaði sig eftir að hann byrjaði í einhverju
jógaflippi), hætti reyndar í ELO í janúar
1975 og var því fjærri góðu gamni þegar
bandið byrjaði að rúlla inn megahitturunum með sínu
ofur-unna og unaðslega kókaíndiskói. Algjört
fríkslys þetta með helvítis heyrúlluna.
Bóndinn hlýtur að vera í sjokki. Á Daily
Mail er góð umfjöllun um málið.
---
Ég tók þátt í hinni vinsælu
Facebook-iðju 15 plötur á 15 mínútum. Þetta
eru svona plöturnar sem hafa verið „með manni“ og maður
mátti ekki hugsa lengur um þetta en 15 mínútur.
Hér er listinn.
Fræbbblarnir - Viltu nammi væna *
Purrkur Pillnikk - Ekki enn
Wire - Pink Flag *
XTC - Drums & Wires *
Bítlarnir - Revolver *
Bítlarnir - Sgt. Peppers *
Bítlarnir - Hvíta albúmið *
Elvis Costello - Armed Forces *
The Birthday Party - Prayers on Fire *
The Fall - Slates EP
Devo - Q: Are we not men, A: We are Devo *
Black Box Recorder - England made me *
Iggy & The Stooges - Raw Power
The Feelies - Crazy Rhythms *
Love - Forever Changes *
* = á 'ana. Restinni þarf ég að redda
í orginal formati.
---
impLOG
- Holland Tunnel Dive
Sem betur fer hef ég alltaf verið haldinn skrásetningarþörf.
Þess vegna á ég handskrifaðan lista yfir allar
plötur sem ég átti þegar ég var unglingur.
Plötunum eru gefnar einkunnir, 1 - 4. Ég virðist hafa átt
þessa tólftommu með impLOG og hún fær bara
1 í einkunn. Þökk sé undursamlegu interneti get
ég fundið þetta stöff, endurnýjað kynnin
við gamalt drasl og yljað mér á minningunum, gamall
maðurinn. Þessi plata átti auðvitað að fá
miklu meira en 1 - allavega 3 - finnst mér núna. Þegar
ég hlusta á A-hliðina á þessari plötu,
lagið Holland Tunnel Dive, kemur það ljóslifandi til
mín aftur, enda er í laginu frábær og nýstárleg
notkun á ryksugu. Þetta er „hitt ryksugulagið“ - hitt
auðvitað með Olgu Guðrúnu - eitursúrt og
heillandi lag. impLOG
var hluti af No wave bylgjunni í NYC kringum 1980 og kom bara út
tveimur smáskífum. Hef ekki heyrt hina en ætli maður
leiti ekki bara.
06.09.10 |